Inwestycje finansowe to inwestycje w papiery wartościowe różnych emitentów. Jest to forma dysponowania czasowo wolnym kapitałem przedsiębiorstwa, który posiada własną klasyfikację i inne unikalne cechy.
Kluczowe cechy inwestycji finansowych
Działając jako aktywna forma efektywnej dystrybucji wolnego kapitału organizacji, inwestycje finansowe mają następujące cechy:
- realizowane są na późniejszych etapach rozwoju przedsiębiorstwa, które już zaspokoiło swoje potrzeby w zakresie realnych inwestycji;
- może odbywać się w kraju lub za granicą;
- reprezentują samodzielny rodzaj działalności gospodarczej, pozwalający na rozwiązywanie strategicznych zadań poprzez inwestowanie w fundusze statutowe i kontrolowanie udziałów w różnych przedsiębiorstwach;
- przyczynić się do dość szybkiej i taniej realizacji określonych celów strategicznych dla rozwoju przedsiębiorstwa;
- pozwalają kierować środki do różnych sektorów gospodarki, tworząc konserwatywną lub agresywną politykę inwestycyjną;
- wymagają mniej czasu na wdrożenie decyzji zarządczych w porównaniu z rzeczywistymi projektami i inwestycjami.
Klasyfikacja inwestycji finansowych
Odpowiedni rodzaj inwestycji finansowej jest klasyfikowany:
- Według form własności środków finansowych.
- Ze względu na charakter udziału w inwestycji.
- Do okresu inwestycji.
- Na poziomie regionalnym.
Istnieją publiczne i prywatne inwestycje finansowe w zależności od formy własności. Pierwszym z nich są inwestycje władz i zarządów publicznych z pozyskaniem środków z funduszy budżetowych i pozabudżetowych, organizacji kredytowych, przedsiębiorstw i instytucji państwowych kosztem środków własnych i pożyczonych.
Prywatne inwestycje finansowe dokonują obywatele, stowarzyszenia przedsiębiorców, różne przedsiębiorstwa niepaństwowe, stowarzyszenia i związki, a także osoby prawne działające na podstawie zbiorowego prawa własności. Ponadto wyróżniają zagraniczne inwestycje finansowe otrzymane od zagranicznych obywateli i organizacji, a także wspólne inwestycje, które są inwestycjami kilku podmiotów cywilnych lub prawnych.
Ze względu na charakter uczestnictwa w procesie inwestycyjnym wyróżnia się inwestycje bezpośrednie i portfelowe. Pierwszym z nich są transakcje gospodarcze polegające na wniesieniu środków lub majątku do funduszu statutowego organizacji w zamian za wydane przez nią prawa korporacyjne. Drugie to transakcje biznesowe dotyczące nabycia instrumentów pochodnych, papierów wartościowych i innych aktywów finansowych na giełdzie.
W zależności od okresu inwestycji wyróżniamy krótkoterminowe i długoterminowe instrumenty finansowe. Inwestycje krótkoterminowe obejmują inwestycje na okres nieprzekraczający jednego roku. Obejmuje to nabywanie krótkoterminowych certyfikatów oszczędnościowych, weksli, rządowych papierów wartościowych itp. Wszystko to dotyczy aktywów rynku pieniężnego i ma na celu wykorzystanie czasowo wolnych środków finansowych w celu szybkiego generowania dochodów. W przypadku inwestycji długoterminowych polegają one na wykupieniu udziału w kapitale zakładowym innych organizacji, w tym akcji, oprocentowanych obligacji. Obejmuje to również uzyskiwanie pożyczek i kredytów finansowych na okres dłuższy niż rok.
W ujęciu regionalnym można wyróżnić inwestycje finansowe realizowane w kraju i za granicą. Pierwsze z nich, zwane również inwestycjami wewnętrznymi, to inwestycje w te obiekty inwestycyjne, które znajdują się na terenie państwa. Zagraniczne inwestycje finansowe to inwestycje w obiekty inwestycyjne zlokalizowane poza granicami kraju, w tym zakup akcji, obligacji i różnych innych instrumentów finansowych zagranicznych firm i państw.
