Każdego roku organizacje przekazują Federalnej Służbie Podatkowej informacje o naliczonym i zapłaconym podatku dochodowym od osób fizycznych do Federalnej Służby Podatkowej do 1 kwietnia. Te dane księgowe pochodzą z kart podatkowych 1-NDFL, które są utrzymywane przez cały rok. Wypełnienie tych kart nie jest trudne, jeśli wiesz, gdzie i jakie informacje musisz wprowadzić.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim zwróć uwagę, czy musisz zachować karty 1-NDFL, czy nie. Tylko agenci podatkowi są zobowiązani do prowadzenia takich kart. Większość agentów podatkowych to pracodawcy, którzy płacą pensje swoim pracownikom. Jednocześnie inne organizacje lub przedsiębiorcy mogą być agentem podatkowym, jeśli osoba fizyczna (podatnik) uzyskała od nich dochód.
Krok 2
Zdecyduj, jakiego dochodu potrzebujesz, a czego nie musisz uwzględniać w 1-NDFL. Przeczytaj artykuły 209 i 217 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. Artykuł 209 wskazuje, co jest przedmiotem opodatkowania. A artykuł 217 wskazuje dochód, który nie podlega opodatkowaniu. W związku z tym dochody te nie muszą być wykazane na karcie podatkowej.
Krok 3
Rozłóż cały dochód każdego podatnika według stawki podatkowej. W ust. 3 wskaż dochód opodatkowany stawkami 13% i 30%. W sekcji 4 oddaj kwotę dywidendy (stawka 9%). W sekcji 5 wymień wszystkie dochody opodatkowane stawką 35%.
Krok 4
Jeżeli jesteś pracodawcą wypełnij sekcję 3. Płatności z tytułu umów o pracę powinny być odzwierciedlone pod kodem 2000. Płatności z tytułu umów cywilnoprawnych muszą być odzwierciedlone pod kodem 2630.
Krok 5
Następnie wypełnij linie potrącenia (standardowe i niestandardowe). Uwaga - obecnie standardowa ulga podatkowa dla pracownika wynosi 400 rubli miesięcznie (obowiązuje, dopóki dochód nie osiągnie 40 000 rubli), a dla dziecka 1000 rubli miesięcznie (obowiązuje, dopóki dochód nie osiągnie 280 000 rubli)).
Krok 6
Następnie określ podstawę opodatkowania (kwota dochodu pomniejszona o odliczenia) Należy pamiętać, że podstawa opodatkowania jest obliczana na zasadzie memoriałowej. A teraz wypełnij wiersze naliczonego i potrąconego podatku, a także długów (jeśli istnieją). Nie zapomnij przenieść wyników na ostatni arkusz karty podatkowej (rozdziały 6-8).
Krok 7
I ostatnia rzecz - aby nie popełnić błędów w obliczeniach, poświęć raz czas i wprowadź formuły do elektronicznej postaci karty.
