Analizując płynność, rozumianą jako zdolność przedsiębiorstwa do terminowego regulowania swoich krótkoterminowych zobowiązań kosztem szybko sprzedanych aktywów, oblicza się szereg współczynników. Wśród nich jest wskaźnik płynności bieżącej lub wskaźnik pokrycia.
Instrukcje
Krok 1
Wskaźnik pokrycia charakteryzuje zdolność firmy do terminowej spłaty bieżących zobowiązań poprzez sprzedaż aktywów obrotowych. Jest to najczęstszy wskaźnik charakteryzujący płynność organizacji. Im wyższa jego wartość, tym bardziej wypłacalna jest firma.
Krok 2
Wskaźnik ten pokazuje, ile rubli aktywów obrotowych firmy przypada na rubel zobowiązań krótkoterminowych. Innymi słowy pozwala określić, jaką część bieżących zobowiązań firmy można spłacić kosztem majątku obrotowego. Dlatego teoretycznie organizację, w której poziom aktywów obrotowych przekracza poziom zobowiązań krótkoterminowych, można uznać za pomyślnie funkcjonującą.
Krok 3
Obliczanie współczynnika pokrycia jest dość proste. Definiuje się go jako stosunek aktywów obrotowych do bieżących zobowiązań firmy. W tym przypadku aktywa są rozumiane jako gotówka w kasie przedsiębiorstwa i na rachunkach bankowych, należności z terminem zapadalności poniżej 12 miesięcy, koszt zapasów, inne aktywa obrotowe, na przykład krótkoterminowe inwestycje finansowe. Należy jednak pamiętać, że nie wszystkie aktywa wskazane w bilansie są aktualne. Niektóre stany zapasów lub przeterminowane należności mają zerową płynność. Zobowiązania krótkoterminowe rozumiane są jako pożyczki z najbliższym terminem zapadalności, zobowiązania wobec pracowników organizacji, budżetu, funduszy pozabudżetowych itp.
Krok 4
Wartość wskaźnika pokrycia z reguły nie jest taka sama w różnych branżach. Jego wartość normatywna wynosi 2. Współczynnik poniżej ustalonego poziomu jest uważany za krytyczny. Wzrost tego wskaźnika w dynamice jest uważany za aspekt pozytywny i pokazuje, że zmniejsza się ryzyko związane z trudnością sprzedaży aktywów przedsiębiorstwa.
