Istnieje mnóstwo wskazówek dotyczących zarządzania budżetem rodzinnym. Dla jednych są przydatne i świetnie się sprawdzają, dla innych nie. Problem nie tkwi w samych radach, ale w sposobie podziału dochodów.
Budżet rodzinny to kwota nadchodzących wydatków, ograniczona do określonej kwoty dochodu. Najczęściej jest kompilowany przez miesiąc. Dlatego budżet tworzony jest na podstawie podziału dochodów w rodzinie. Można wyróżnić trzy główne typy:
- połączenie;
- jeden mężczyzna;
- rozdzielony.
Każdy rodzaj budżetu rodzinnego ma swoje plusy i minusy, a także zasady, na których się opiera.
Wspólny budżet rodzinny
To jest zasada wspólnego „kotła”. Kiedy wszystkie otrzymane pieniądze zostaną dodane do wspólnej koperty lub portfela. Każdy z małżonków może wziąć pieniądze zarówno na zaplanowane wydatki, jak i na potrzeby osobiste. I oto główna wada - wielkość tych wydatków może nie odpowiadać jednemu z małżonków. Dlatego warto wcześniej przedyskutować kwestię tego, ile każdy może zatrzymać dla siebie lub ustalić limit. Można to wyodrębnić jako oddzielną pozycję wydatków.
Ten sposób budżetowania opiera się na następujących zasadach:
- absolutne zaufanie;
- wspólne podejmowanie decyzji dotyczących wszystkich zakupów;
- żaden z małżonków nie zarzuca drugiemu wysokości zarobków;
- odpowiedzialność za wydatki spoczywa na każdym z małżonków.
Jeśli naruszona zostanie chociaż jedna z zasad, taki schemat nie zadziała. Pojawią się zarzuty nadmiernych wydatków i małych zarobków, które będą prowadzić do większych kłótni.
Jedyny budżet rodzinny
Pod wyłączną kontrolą budżetu wszystkie pieniądze rodziny znajdują się w rękach jednego z małżonków. Zarządza nimi, sporządza budżet na miesiąc, ale też ponosi pełną odpowiedzialność. Ta metoda jest nieco podobna do wspólnego budżetu: dochody również sumują się do jednej koperty, ale tylko jeden z małżonków może je wydać.
Podstawowe zasady:
- absolutne zaufanie do tego, kto zarządza pieniędzmi;
- jeden z małżonków ponosi pełną odpowiedzialność za koszty;
- drogie zakupy należy omówić z wyprzedzeniem;
- zasada jawności wydatków.
Pieniądze są w rękach bardziej odpowiedzialnego, umiejącego czytać lub kierownika działu ekonomicznego, zazwyczaj żony. Z drugiej strony druga połowa często jest zupełnie nieświadoma rzeczywistej sytuacji finansowej w rodzinie, kosztów rachunków za media, cen żywności itp. Powstają spory o brak pieniędzy, pojawiają się oskarżenia o marnotrawstwo i niechęć do zarabiania więcej.
Innym bolesnym punktem jest kieszonkowe. Kiedy jeden z małżonków daje wszystko, co zarobił, nie ma już pieniędzy na własne drobne życzenia, prezenty dla bliskich, możliwość siedzenia z przyjaciółmi lub kolegami w kawiarni i inne sytuacje, kiedy potrzebne są własne pieniądze. Stąd wszelkiego rodzaju skrytki i ukrywanie dochodów, które mogą prowadzić do różnych podejrzeń i skandali. Aby uniknąć takiego problemu, ważne jest wcześniejsze omówienie kwoty kieszonkowego lub przeznaczenie osobnej koperty na te „inne wydatki”.
Oddzielny budżet rodzinny
Przy oddzielnej metodzie budżetowania każdy z małżonków odpowiada za określoną część kosztów. Na przykład żona kupuje artykuły spożywcze, a mąż płaci pożyczki i rachunki za media. Jest jeszcze inna opcja, kiedy absolutnie wszystkie wspólne wydatki są podzielone na pół, nawet wycieczki do kawiarni. W obu przypadkach każdy ponosi pełną odpowiedzialność za swój udział w kosztach.
Często takie relacje rozwijają się w małżeństwach partnerskich lub gdy dojrzałe, już finansowo pomyślne osoby biorą ślub. Z zalet można wyróżnić fakt, że każdy ma swój własny portfel, często małżonkowie nawet nie znają rzeczywistej wielkości dochodów swojej połowy. Eliminuje to skandale z nieuzasadnionymi wydatkami, możliwe staje się zachwycanie się prezentami i niespodziankami.
Zgorszeniem jest okres urlopu rodzicielskiego, utrata pracy lub choroba jednego z małżonków. W takim przypadku jedna ze stron nie może już w pełni wpłacać do budżetu rodzinnego. Sytuacje te należy omówić z wyprzedzeniem. Na przykład twórz oszczędności, kup ubezpieczenie. W takich momentach druga połowa musi podnieść sytuację i wziąć większość kosztów dla siebie, w przeciwnym razie nie jest to już rodzina, ale sąsiedztwo.
Którą drogę wybrać? Wiele zależy od wychowania i sposobów gospodarowania budżetem rodzinnym przez rodziców. Na przykład, jeśli w rodzinie męża jest zwyczajem, że wszystkie pieniądze są w rękach matki, to on podświadomie przerzuci odpowiedzialność za kwestie finansowe na barki żony, dając jej wypłatę. Albo mężczyzna całkowicie wspiera swoją rodzinę, naturalne będzie dla niego dążenie do kontrolowania wszystkich przepływów pieniężnych. Wpływ mogą mieć również silne różnice w dochodach, skłonność do marnotrawstwa i frywolność finansowa. Być może będziesz musiał wypróbować wszystkie trzy metody, aby dowiedzieć się, która z nich działa najlepiej dla Twojej rodziny.
