Koszty produktu to środki, które przedsiębiorstwo wydaje na produkcję towarów. Należą do nich: materiały, płatności na rzecz dostawców i klientów, pensje pracowników itp. Na cenę towarów składa się zatem zysk i koszty (koszt) produktów.
W praktyce rozróżnia się kilka rodzajów kosztów produkcji: księgowe, alternatywne i operacyjne, które również dzielą się na stałe i zmienne. Koszty różnią się istotą i strukturą.
Koszty księgowe (koszty produkcji brutto) to koszty opłacania dostawców, wynagrodzeń pracowników, zakupu surowców itp. Oznacza to, że są to wszystkie koszty zewnętrzne, które są rejestrowane w księgowości na różnych rachunkach - 60 „Rozliczenia z dostawcami”, 70 „Rozliczenia z personelem”, 91 „Inne koszty” itp. Aby określić zysk księgowy, wystarczy odliczyć koszt towaru od kosztów księgowych.
Koszt alternatywny produkcji to utracony dochód, który powstał w wyniku wyboru jednej z alternatywnych opcji. Na przykład decydujesz się szyć ubrania, ale masz wybór: szyć dla dzieci lub dla dorosłych. Zdecydowałeś się na drugą opcję, rezygnując z pierwszej. Właśnie dlatego koszty mają charakter alternatywny, tzn. trzeba z czegoś zrezygnować, aby odnieść sukces w innym kierunku.
Koszty stałe to te koszty, które nie są bezpośrednio związane z produkcją. Na przykład czynsz, usługi komunikacyjne, podatek gruntowy itp. Produkcja nie wpływa na wysokość tych kosztów, to znaczy czynsz nie wzrośnie, jeśli wzrośnie wielkość produkcji. Podobnie jest z podatkiem.
Zmienne opóźnienia to te koszty, które zależą od wielkości produkcji. Na przykład kupowanie materiałów, płacenie pensji.
Suma tych kosztów tworzy koszty całkowite (brutto). W przypadku czasowego wstrzymania produkcji suma wszystkich kosztów jest stała.
Koszty operacyjne to te koszty, które są związane z różnymi transakcjami, umowami, czyli w zakresie wymiany.
