W wyniku galopującego wzrostu cen w kraju, a co za tym idzie deprecjacji pieniądza narodowego, czołowi analitycy i finansiści decydują się na przeprowadzenie reformy monetarnej w celu wzmocnienia i usprawnienia obiegu waluty narodowej państwa. Jednym z elementów tej reformy jest nominał jednostki monetarnej.
Co to jest denominacja
Nominał to proces wzmacniania jednostki monetarnej państwa i zmniejszania realnej wartości pieniądza poprzez zastąpienie istniejącego nominału niższym w określonym stosunku, przy jednoczesnym przeliczaniu ceł, płac i emerytur dla populacja. Prostszą definicją nominału jest „przekreślenie zer” na banknotach. Wynika to z aktywnej hiperinflacji, która w związku ze wzrostem cen konsumpcyjnych pociąga za sobą przymusową emisję banknotów o większym nominale. Aby przywrócić wartość pieniądzowi i uprościć proces nominalnego obrotu, uciekają się do denominacji. Zajęcie banknotów starego typu pomaga ujawnić ukryte dochody wielu obywateli, którzy zarabiając pieniądze, nie płacą podatków do budżetu. W procesie reform zmuszeni są do wyciągania oszczędności i wymiany.
Rodzaje nominału rubla
Główne rodzaje nominału rubla to: rewaluacja (przywrócenie), unieważnienie i dewaluacja.
Rewaluacja (odbudowa) oznacza przywrócenie systemu finansowego państwa poprzez zwiększenie wypłacalności rubla. Ogranicza import spekulacyjnego kapitału zagranicznego do kraju, co hamuje wzrost masy pieniądza w obiegu i spowalnia wzrost cen na rynku krajowym.
Unieważnienie to wycofanie istniejącej jednostki pieniężnej i zastąpienie jej nową, podczas gdy poprzednia jednostka walutowa jest anulowana. Ten rodzaj reformy jest stosowany w kilku przypadkach:
- czy nastąpił gwałtowny spadek siły nabywczej waluty narodowej w wyniku głębokiej inflacji, a koszt pieniądza papierowego jest praktycznie zredukowany do zera;
- gdy zmienia się władza polityczna państwa, środki płatnicze tracą moc prawną.
Dewaluacja jest oficjalnym wymuszonym środkiem mającym na celu zmniejszenie składnika złotego jednostki monetarnej lub zmianę jej relacji z kursem wymiany. Dewaluacja prawnie naprawia deprecjację rubla na tle inflacji.
Wyznanie w Rosji
Główną cechą nominałów przeprowadzonych w Rosji jest spadek nominału banknotów w obiegu. Na przykład 1 rubel z 1922 r. zastąpił 1000 sztuk banknotów wyemitowanych wcześniej lub nowe próbki z 1923 r. miały stosunek 1:100 do tych z 1922 r.
Aby zapewnić optymalny obrót pieniężny państwa, w 1961 r. przeprowadzono również nominał w postaci zmiany nominalnej jednostki waluty, a wcześniej wyemitowane banknoty wymieniono na nowe w stosunku 10:1. Równolegle z tym procesem zdecydowano o 4,5-krotnej redukcji składnika złota w kategoriach pieniężnych. Wynikało to z konieczności zapewnienia stabilizacji waluty krajowej przy przeprowadzaniu transakcji finansowych z zagranicą.
Rok 1998 w Rosji charakteryzował się nominałem nie jednostki monetarnej, ale realną wartością banknotów, w wyniku czego waluta narodowa została wymieniona w stosunku 1:1000 rubli starego modelu. Pozwoliło to państwu zlikwidować zewnętrzną nierównowagę gospodarczą, uzyskać bardziej konkurencyjną gospodarkę, obniżyć poziom cen na rynku krajowym w stosunku do światowych oraz znacząco ograniczyć ryzyko walutowe.
Dowody historyczne potwierdzają, że istnieją pozytywne warunki wstępne udanych denominacji. Przede wszystkim jest to wzrost produkcji, w wyniku którego wzrost podaży produktów ogranicza prawdopodobieństwo wzrostu cen. Ma to zasadniczy wpływ na stabilną pozycję waluty krajowej. Nadwyżka budżetowa umożliwia rezygnację z wykorzystania emisji i pożyczek zewnętrznych, a wystarczająca rezerwa złota i walut zapewnia stabilny kurs jednostki krajowej.
