Waluta jest najważniejszym państwowym i międzynarodowym instrumentem finansowym. Aby to regulować, istnieje taki mechanizm, jak polityka pieniężna.
Pojęcie i skład polityki pieniężnej
Polityka pieniężna to zestaw środków ekonomicznych, organizacyjnych i prawnych służących do ustanowienia stosunków pieniężnych w ramach jednego i kilku państw, struktur bankowych i władz finansowych. Działa jako jeden z kluczowych segmentów państwowej i międzynarodowej polityki gospodarczej.
Instrumentami odpowiedniego kierunku politycznego są:
- interwencja walutowa;
- kontrola waluty;
- rezerwy walutowe;
- ograniczenia walutowe;
- reżim kursowy;
- dotacje walutowe.
Podmiotami polityki pieniężnej są międzynarodowe organizacje monetarne i finansowe, rząd, bank centralny, a także specjalne upoważnione organy (rada walutowa i inne). Najważniejszą rolą odpowiedniego kierunku w polityce jest utrzymanie stabilności kursu walutowego przyjętego w stanie jednostki pieniężnej, a także zapewnienie efektywnych stosunków gospodarczych w handlu zagranicznym. Działając jako jeden z głównych kierunków polityki gospodarczej, polityka pieniężna kształtowana jest w oparciu o takie elementy, jak fiskalny, inwestycji strukturalnych i systemów monetarnych.
Ramy prawne polityki pieniężnej
Ten rodzaj polityki państwa jest zapisany w ustawodawstwie dewizowym, które reguluje procedurę przeprowadzania transakcji w złocie i walutach obcych na terytorium państwa. Wynika z tego, że polityka pieniężna ma na celu nie tylko regulowanie kursów walutowych i wymienialności waluty narodowej, ale także kontrolowanie rezerw złota i dewiz obecnego państwa.
W celu zapewnienia zgodności z ustawodawstwem walutowym i legalnej realizacji transakcji walutowych państwo prowadzi kontrolę walutową. To kompleks specjalnych wydarzeń, które są realizowane przez Bank Centralny i Rząd Federacji Rosyjskiej. Te ostatnie ustalają zmienne i stałe kursy walut, sprawdzają i ewidencjonują wszystkie dokumenty finansowe, otwierają i zamykają rachunki walutowe oraz monitorują proces zawierania transakcji walutowych.
Główne reżimy polityki pieniężnej
Polityka pieniężna jest instrumentem niezwykle dynamicznym, którego forma i elementy mogą być modyfikowane pod wpływem różnych czynników rozwoju kraju, w tym jego sytuacji gospodarczej, wielkości produkcji, stanu gospodarki finansowej, wpływu na światową arenę polityczną, i inni. Zgodnie z tym rząd kraju tworzy pewien reżim polityki pieniężnej, który radykalnie wpływa na poziom cen produktów sprzedawanych na rynkach zewnętrznych i wewnętrznych.
Na świecie istnieje wiele różnych reżimów polityki pieniężnej. Poszczególne państwa w procesie reform gospodarczych zatrzymują się więc na strategii dualnego rynku walutowego, dzielącego jeden system finansowy na dwa składniki: sektor urzędowy dla transakcji handlowych, a także sektor rynkowy dla różnych transakcji walutowych i finansowych. Jednak tradycyjne metody polityki pieniężnej obejmują dewaluację i rewaluację kursu walutowego, czyli spadek i wzrost kursu waluty państwowej w stosunku do dolara.
Inną skuteczną metodą prowadzenia polityki pieniężnej jest ustanowienie systemu motta, który przewiduje regulację kursu waluty krajowej poprzez sprzedaż i zakup środków z zagranicy. Taki system może przybierać różne formy, w tym interwencji, ograniczeń walutowych i dywersyfikacji rezerw walutowych. Często państwo stosuje jednocześnie dwa różne systemy regulacji kursów walutowych w celu prowadzenia skutecznej polityki kursowej.
