W ciągu ostatniego stulecia mapa polityczna i gospodarcza świata zmieniła się nie raz. Gospodarka światowa również przeszła wiele przemian. Po II wojnie światowej standard złota został zastąpiony systemem złota i wymiany, a wreszcie w większości krajów ustanowiono system płynnych kursów walutowych.
Instrukcje
Krok 1
Znaczenie tego nowego systemu polega na tym, że kurs danej waluty jest określany na podstawie stosunku podaży i popytu na nią. Podobnie jak ustalana jest cena papierów wartościowych na giełdzie.
Krok 2
W praktyce dzieje się to w następujący sposób: jeśli popyt na towary z kraju za granicą rośnie i odpowiednio kraj ten zwiększa swój eksport, to wraz z nim rośnie zapotrzebowanie na walutę tego kraju do płacenia za międzynarodowe transakcje handlowe. Jeżeli jednocześnie import kraju nie wzrasta w tym samym stopniu, co oznacza, że popyt na inne waluty nie wzrasta, to powstaje nierównowaga – popyt na walutę krajową przewyższa podaż. To z kolei doprowadzi do tego, że wartość waluty tego kraju będzie rosła, a jej kurs w stosunku do innych walut wzrośnie.
Krok 3
Tak więc, jeśli wielkość importu w Rosji przewyższa eksport, to podaż rubli na rynkach walutowych przewyższy popyt na nie, a w rezultacie kurs rubla zacznie spadać.
Krok 4
Powszechnie przyjmuje się, że system płynnego kursu walutowego ma niezaprzeczalną przewagę nad poprzednikami – umożliwia korygowanie deficytów handlowych bez interwencji rządu. Ale nie wszystkie kraje pozwalają, by ich kurs walutowy sam się zmieniał.
Krok 5
Aby uniknąć gwałtownych skoków kursów walut krajowych, przeprowadzają to, co ekonomiści nazywają interwencjami walutowymi. Gdy kurs waluty krajowej spada, rząd, kosztem specjalnych funduszy państwowych, kupuje ją. A potem, gdy kurs rośnie, sprzedaje go na rynkach walutowych. Ale nawet te działania są często nieskuteczne, bo w warunkach globalnego rynku gospodarczego zdarza się, że znaczna część narodowej waluty może znajdować się poza granicami kraju, a rząd po prostu nie jest w stanie wpłynąć na jej posiadaczy.
