Metodologia audytu opiera się na trzech powiązanych ze sobą etapach, które umożliwiają przeprowadzenie audytu na wysokim poziomie: planowanie, gromadzenie i analiza informacji zapewniających wiarygodność raportowania oraz sporządzenie raportu audytora.
Planowanie
Planowanie to ważny krok w przeprowadzaniu audytu. To na tym etapie specjalista musi określić strategię kontroli, stworzyć program audytu i ocenić zakres kontroli. Audytor powinien opracować i udokumentować ogólny plan, określić istotność błędów, a następnie przejść do bezpośredniej weryfikacji. Podczas sporządzania planu ważne jest rozważenie takich kwestii, jak zrozumienie przez biegłego rewidenta działalności biznesowej, zrozumienie systemu kontroli wewnętrznej, identyfikacja ryzyka, rozłożenie w czasie, rodzaje i kompletność procedur, wsparcie, nadzór i zarządzanie oraz inne kwestie. Plan ogólny powinien być bardzo szczegółowy, aby można go było wykorzystać do sporządzenia programu audytu – szczegółowego spisu treści procedur przeprowadzanych przez audytora.
Wstępna faza planowania może obejmować procedury analityczne, które pomogą profesjonaliście zrozumieć ważne dla niego kwestie, co pozwoli mu dobrze zaplanować pracę. Może to być sprawdzenie wskaźników ekonomicznych z poprzednich lat, identyfikacja znaczących odchyleń i tak dalej. Ważnym etapem przygotowania planu ogólnego jest badanie systemu rachunkowości oraz ocena systemu kontroli wewnętrznej. Jest to możliwe dzięki analizie odpowiedniej dokumentacji, dyskusjom z kierownictwem i innym działaniom.
Gromadzenie i analiza informacji
Podczas audytu audytor powinien zbadać i ocenić niektóre aspekty systemu rachunkowości. Obejmują one politykę rachunkowości i jej zgodność z wymogami regulacyjnymi, zarządzanie dokumentami oraz strukturę organizacyjną. Konieczna jest również ocena miejsca i roli komputerowych systemów informatycznych w procesie sprawozdawczym, krytycznych obszarów rachunkowości, w których występuje wysokie ryzyko błędów oraz kontroli, które są przewidziane w niektórych obszarach systemu rachunkowości. Ważne jest, aby przetestować kontrole wewnętrzne, które obejmują środowisko kontroli, ocenę ryzyka, monitorowanie kontroli i tak dalej. Biegły rewident będzie musiał zidentyfikować i ocenić ryzyko rażącego zniekształcenia nie tylko na poziomie sprawozdawczości finansowej, ale także na poziomie stwierdzeń dla każdej grupy transakcji. Oszacowany poziom ryzyka pomoże uwzględnić charakter, zakres i harmonogram dalszych procedur weryfikacyjnych.
Sporządzenie raportu biegłego rewidenta
Wyniki audytu przeprowadzonego przez audytora są podsumowywane na podstawie międzynarodowych standardów audytu. Biegły rewident odpowiada za wyrażanie opinii i formułowanie prawidłowości sprawozdań finansowych. Pomimo tego, że istnieje kilka rodzajów audytu (zadania inicjacyjne, obowiązkowe i specjalne), wskazane jest stosowanie jednej formy raportu z audytu. Musi być napisany w języku rosyjskim, a wskaźniki kosztów muszą być wyrażone w rublach.
Raport biegłego rewidenta składa się z kilku podstawowych elementów: imię i nazwisko, adresata, informacje o biegłym, informacje o badanym podmiocie, wstęp, opis zakresu badania, opinia biegłego rewidenta, data sprawozdania biegłego rewidenta, podpis biegłego rewidenta. Dokument ten przechodzi w ręce kierownictwa badanej jednostki. Za wyrobienie opinii o rzetelności sprawozdania finansowego odpowiedzialny jest biegły rewident.
