Koncern jest formą stowarzyszenia przedsiębiorców, grupy finansowo-przemysłowej, której cechą wyróżniającą jest zachowanie niezależności prawnej i ekonomicznej uczestników, ale z pewnym stopniem koordynacji ze strony macierzystych struktur finansowych.
Instrukcje
Krok 1
Kontrola finansowa w grupie oraz niektóre funkcje zaopatrzenia, produkcji i sprzedaży podlegają temu samemu kierownictwu. Członkowie jednej grupy nie mogą dołączyć do innej, tj. nie mogą być jednocześnie członkami kilku koncernów.
Krok 2
Obawy są kilku rodzajów. Koncerny wertykalne to zrzeszenia przedsiębiorstw, które obejmują cały cykl produkcyjny: od zakupu surowców po sprzedaż jednego lub kilku podobnych rodzajów produktów. Koncerny horyzontalne to grupy przemysłowe, które łączą producentów o podobnym asortymencie, takie jak browary. Istnieją również mieszane obawy dotyczące łączenia fuzji poziomych i pionowych.
Krok 3
Co do zasady działania koncernu obejmują jeden sektor gospodarki lub jego część. W skład koncernu mogą wchodzić przedsiębiorstwa jednej lub kilku branż o wysoko rozwiniętej produkcji masowej i masowej, wykorzystującej nowe technologie przemysłowe. Często jest to inżynieria mechaniczna, metalurgia, produkcja stali.
Krok 4
W zależności od rodzaju udziału w kapitale rozróżnia się dwa rodzaje koncernów: koncern podporządkowany i koncern koordynacyjny. Pierwsza powstaje na zasadzie rozdzielenia spółki dominującej i zależnej. Najczęściej tworzony jest w celu łączenia branż w łańcuch technologiczny. Koncern koordynacyjny składa się z przedsiębiorstw wymiany równych udziałów lub spółek siostrzanych. Dzięki takiemu połączeniu członkowie koncernu mają wzajemny wpływ na prowadzoną politykę, ale jednocześnie pozostają pod ogólnym kierownictwem. Koncern koordynacyjny jest zwykle tworzony w celu połączenia działalności finansowej lub potencjału naukowego i technicznego w celu rozwoju przemysłowego. Najczęściej przedsiębiorstwa wchodzące w skład koncernu koordynacyjnego są ze sobą słabo powiązane pod względem procesu technologicznego.
