Pierwsze szkolnictwo wyższe w Rosji jest nadal oficjalnie bezpłatne. Czy jednak zawsze tak jest naprawdę? Aby dostać się na uniwersytet, wiedza szkolna często nie wystarcza. Kandydaci chodzą na płatne kursy, płacą korepetytorowi, a na koniec z dużym trudem wkraczają na pożądany kierunek, ale na zasadach komercyjnych. Jeśli rodzice nie są w stanie zapłacić za edukację dziecka, muszą zaciągnąć pożyczkę na naukę.
Wiele osób chce zdobyć wykształcenie, ale nie każdy jest w stanie za to dużo zapłacić. W przypadku niektórych uczniów rodzice zgadzają się płacić za studia, podczas gdy inni po prostu nie są w stanie tego zrobić. Często zaciągnięcie kredytu studenckiego jest jedynym wyjściem dla młodych ludzi, którzy chcą uzyskać wysokiej jakości edukację.
W Rosji ta pozornie wygodna praktyka nie jest powszechna. Dlaczego? Faktem jest, że niewiele banków udziela takich pożyczek, ponadto oprocentowanie pożyczki edukacyjnej jest bardzo duże. A to od razu odstrasza większość potencjalnych konsumentów kredytów studenckich. Można je zrozumieć: nie ma jeszcze dyplomu, a kredyt studencki będzie już duży.
Problemy te nękają zarówno studentów, jak i banki. Studenci obawiają się wysokich stóp procentowych naliczanych przez banki. Banki też niechętnie udzielają pożyczek na edukację, bo nie ma gwarancji, że pieniądze zostaną zwrócone, a wydawane są bardzo duże kwoty. Analitycy uważają, że w przypadku długookresowej stabilnej sytuacji w gospodarce problem ten zostałby rozwiązany, ponieważ niepewność wzajemna zniknęłaby zarówno wśród banków, jak i wśród konsumentów kredytów.
Aby zapewnić większe bezpieczeństwo, banki wprowadzają nowy model pożyczek studenckich, w którym wymagana kwota jest wydawana nie od razu, ale w częściach. Tak więc studenci są ubezpieczeni od inflacji, gdy kwota wydana przez bank może nie wystarczyć na opłacenie czesnego, jeśli uczelnia podniesie czesne, a banki ubezpieczają od tego, że pieniądze mogą zostać przekazane studentowi w całości, a on, po krótkim nauce porzucił naukę, ale wydana pożyczka nie może zwrócić się na szkolenie.
Ale nawet takie modele nie zawsze są odpowiednie dla konsumentów pożyczek edukacyjnych. Zazwyczaj banki udzielające kredytów studenckich wymagają jakiegoś źródła dochodu lub wypłacalnego poręczyciela. Ale jeśli wcześniej praktycznie tylko Sbierbank zajmował się kredytem na studia, teraz liczba banków udzielających pożyczek na studia znacznie wzrosła. Ten rynek kredytowy nie jest jeszcze wystarczająco rozwinięty, ale sytuacja już staje się znacznie bardziej akceptowalna.
W Europie sytuacja na rynku pożyczek edukacyjnych jest bardziej zachęcająca. Tam stopy procentowe wahają się od 1,5% do 4%, podczas gdy w Rosji po prostu nie można znaleźć kredytu na studia o oprocentowaniu mniejszym niż 16-20%.
