Jednostka gospodarcza może ponieść stratę na podstawie wyników roku obrotowego. Księgowy powinien pamiętać, że strata w raportowaniu zwraca uwagę urzędników podatkowych na działalność firmy.
Instrukcje
Krok 1
Ani jeden akt regulacyjny nie wymaga od podatników uzasadnienia straty, jednak w celu zaspokojenia interesu organów podatkowych warto dobrze sformułować wyjaśnienia dotyczące jej wystąpienia i podać konkretne przyczyny jako argumenty.
Stosując ogólny system podatkowy i PBU 18/02 na koniec roku, jako przyczyny straty posługuj się następującymi argumentami:
1. Pojawiły się trudności ze sprzedażą produktów, więc przychody spadają szybciej niż koszty się zmniejszają.
2. Ze względu na spadek popytu zmuszeni są do obniżania cen na produkty, czasem nawet poniżej kosztu własnego.
3. Pomieszczenia produkcyjne zostały wyremontowane, a jego koszt został natychmiast uwzględniony w kosztach.
Krok 2
Na koniec okresu sprawozdawczego utwórz saldo na subkoncie 90-9 i odpisz na konto 99 „Zyski i straty”, subkonto „Zysk (strata) przed opodatkowaniem”.
Po otrzymaniu straty wygeneruj następujące zapisy: Subkonto Debet 99 „Zysk (strata) przed opodatkowaniem” Kredyt 90-9 - strata jest odzwierciedlona według rodzaju działalności za okres sprawozdawczy i subkonta Debet 99 „Zysk (strata) przed opodatkowaniem Kredyt 91-9 - - strata jest odzwierciedlona na innych transakcjach za okres sprawozdawczy.
Krok 3
Gdy PBU 18/02 jest stosowany jednocześnie z zamknięciem okresu sprawozdawczego, dochód warunkowy powinien zostać odzwierciedlony w rachunkowości. Powstaje, gdy przedsiębiorstwo otrzymuje stratę. Aby obliczyć ten wskaźnik, pomnóż całkowite saldo na subkoncie 90-9 i subkoncie 91-9 przez stawkę podatku dochodowego (20%).
Odzwierciedlaj kwotę dochodu warunkowego z wpisami: Debet 68 „Obliczenia podatku dochodowego” Kredyt 99 „Dochód warunkowy dla podatku dochodowego” - kwota dochodu warunkowego za okres sprawozdawczy jest naliczana i Debet 09 Kredyt 68 - aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego z strata jest odzwierciedlona.
