Uproszczony system podatkowy (STS) to specjalny system podatkowy wprowadzony w Rosji w 2012 roku. Obecnie jest to najpopularniejszy system wśród małych i średnich przedsiębiorstw ze względu na jego nieodłączne zalety.
Warunki korzystania z uproszczonego systemu podatkowego
Celem rozwoju uproszczonego systemu podatkowego było zmniejszenie obciążeń podatkowych przedsiębiorstw, a także ułatwienie prowadzenia księgowości. Aby zastosować uproszczony system podatkowy, indywidualny przedsiębiorca lub organizacja musi złożyć wniosek zgłoszeniowy przy rejestracji nowej działalności Możesz również przejść na uproszczony system podatkowy z innego systemu podatkowego (z OSNO lub UTII) do 31 grudnia poprzedniego roku.
Aby zastosować uproszczony system podatkowy, indywidualny przedsiębiorca lub organizacja musi spełnić szereg warunków. Liczba pracowników nie powinna przekraczać 100 osób, roczny dochód powinien wynosić mniej niż 60 milionów rubli, a wartość rezydualna środków trwałych - do 100 milionów rubli. Zabronione jest stosowanie uproszczonego systemu podatkowego oraz organizacji z udziałem w nim innych spółek powyżej 25%, a także spółek posiadających oddziały.
Podmioty i przedmioty opodatkowania w ramach uproszczonego systemu podatkowego
Jak każdy inny system podatkowy, STS ma swoje własne przedmioty i podmioty.
Indywidualni przedsiębiorcy i organizacje, które przeszły na nią zgodnie z ustaloną procedurą, mogą pełnić funkcję podmiotów uproszczonego systemu podatkowego. Jednocześnie wielu uczestników rynku nie może korzystać z uproszczonego systemu podatkowego. Wśród nich są banki, towarzystwa ubezpieczeniowe, prywatne fundusze emerytalne, lombardy, brokerzy, fundusze inwestycyjne, notariusze. Również dostęp do korzystania z uproszczonego systemu podatkowego jest zamknięty dla firm działających w branży wydobywczej i hazardowej.
Ustawodawstwo przewiduje dwa rodzaje przedmiotów opodatkowania - dochód (stawka podatku wynosi 6%) oraz dochód pomniejszony o wydatki (stawka domyślna wynosi 15%). Podatnik może wybrać dla siebie optymalny reżim podatkowy.
Podstawa opodatkowania w ramach uproszczonego systemu podatkowego
W przypadku przedmiotu podatkowego podstawą opodatkowania wpływów jest dochód, żadne wydatki nie są brane pod uwagę. Przy zastosowaniu uproszczonego systemu podatkowego ze stawką 6% można obniżyć podatek od składek ubezpieczeniowych do funduszy pozabudżetowych dla pracowników, ale nie więcej niż o połowę.
Kiedy przedmiotem opodatkowania jest dochód pomniejszony o wydatki, to nie dochód jest brany pod uwagę, ale zysk. Koszty są ściśle ograniczone i muszą być ekonomicznie uzasadnione i udokumentowane. Ponadto, jeśli kwota naliczonego podatku jest mniejsza niż 1% kwoty dochodu, wówczas płacony jest minimalny podatek w wysokości 1%.
Jednolity podatek uproszczonego systemu podatkowego jest obliczany jako stawka podatkowa pomnożona przez podstawę opodatkowania. Podatnik musi samodzielnie określić wysokość należnego podatku.
Jeśli podatnik łączy kilka reżimów podatkowych (na przykład STS i UTII), musi prowadzić oddzielną ewidencję księgową.
Okres rozliczeniowy dla uproszczonego systemu podatkowego wynosi rok. Jednocześnie w ciągu roku podatnik jest zobowiązany do wpłacania zaliczek na podatek za I kwartał, półrocze i trzy kwartały. Są one naliczane memoriałowo i wypłacane nie później niż 25 dnia pierwszego miesiąca następującego po miesiącu sprawozdawczym.
