Zgodnie z rosyjskim prawem założyciel ma prawo do nieodpłatnego udzielenia organizacji pomocy finansowej w nieograniczonej wysokości. Taka pomoc jest realizowana z reguły poprzez wniesienie wkładu do majątku przedsiębiorstwa.
Instrukcje
Krok 1
Wkłady do majątku spółki dokonywane są w pieniądzu, chyba że statut i inne dokumenty założycielskie przewidują inny sposób. Obowiązek wniesienia pomocy finansowej ze strony założycieli może być jednorazowy przy zakładaniu spółki lub okresowo, przy czym termin wprowadzenia jest określony w dokumentach założycielskich. Wkłady do majątku organizacji nie mogą zmieniać wielkości i wartości nominalnej udziałów uczestników w kapitale zakładowym.
Krok 2
Tym samym wkłady założycieli firmy są sposobem na zapewnienie organizacji nieodpłatnej pomocy finansowej. Procedura ta jest sformalizowana poprzez utrwalenie jej w protokole walnego zgromadzenia uczestników.
Krok 3
W rachunkowości kwoty nieodpłatnej pomocy finansowej nie można przypisać do dochodu organizacji, ponieważ dochód jest uważany za wzrost korzyści ekonomicznych w wyniku otrzymania aktywów lub spłaty zobowiązań, co prowadzi do wzrostu kapitał przedsiębiorstwa, z wyjątkiem wkładów uczestników.
Krok 4
W związku z tym dla celów księgowych wkłady założycieli nie są mieniem otrzymanym nieodpłatnie, gdyż wpływają na wartość aktywów netto, na podstawie których ustalana jest rzeczywista wartość udziałów uczestników.
Krok 5
Aby odzwierciedlić pomoc finansową od założycieli, konto 75 „Rozliczenia z założycielami” jest obciążane, a konto 83 „Kapitał dodatkowy” jest uznawane. Wpis ten odzwierciedla kwotę należną od założycieli za wkłady do majątku organizacji na podstawie walnego zgromadzenia uczestników. Otrzymane kwoty wpłacane są na konto 50 „Kasjer” lub konto 51 „Rachunek bieżący” w korespondencji z kontem 75 „Rozliczenia z założycielami”.
Krok 6
W związku z tym nieodpłatna pomoc finansowa od założycieli znajduje odzwierciedlenie w sekcji 3 bilansu „Kapitał i rezerwy” w wierszu „Kapitał dodatkowy”.
