Wzrost gospodarczy jest uważany za aktualny wskaźnik charakteryzujący sytuację w kraju. Wynika to ze wzrostu produktu narodowego brutto na mieszkańca kraju, a także ze wzrostu zdolności produkcyjnych.
Instrukcje
Krok 1
Istnieją dwa sposoby mierzenia wzrostu gospodarczego. Pierwszy to pomiar wykorzystujący roczny wzrost produktu krajowego brutto. Drugi to wzrost stopy produktu narodowego netto.
Krok 2
Ustal ścieżkę wzrostu gospodarczego, a mianowicie: ekstensywny lub intensywny. Przy rozległej ścieżce wzrostu następuje wzrost wielkości przyciągania siły roboczej do przeprowadzenia procesu produkcyjnego. Dzięki temu następuje wzrost zatrudnienia siły roboczej, zmniejszając tym samym ogólną stopę bezrobocia w kraju. Przy rozległej ścieżce następuje również wzrost wielkości produkcji, ze względu na wzrost liczby zatrudnionych. Tak więc siła robocza ludzi jest ukierunkowana na produkcję i sprzedaż towarów lub usług.
Krok 3
Aby zwiększyć produkcję produktów, wydatkowana jest większa liczba produkcyjnych środków trwałych, zasobów materialnych i niematerialnych. W konsekwencji nastąpi wzrost rozwoju i wydobycia nowych zasobów naturalnych w celu ich dalszego wprowadzania do procesu produkcyjnego. W wyniku wzrostu gospodarczego na ścieżce ekstensywnej wzrastają inwestycje w celu sfinansowania zwiększonej produkcji. Przy intensywnej ścieżce wzrostu następuje wzrost efektywności wykorzystania zasobów produkcyjnych, a nie ich wielkości, jak w metodzie ekstensywnej. Ze względu na wzrost wydajności produkcji następuje dalszy wzrost jakości pracy, a także produkcji towarów lub usług..
Krok 4
Oblicz wskaźniki do pomiaru wzrostu gospodarczego. Należą do nich: tempo wzrostu, tempo wzrostu i tempo wzrostu. Tempo wzrostu liczone jest jako stosunek wartości wskaźnika okresu bieżącego do wartości wskaźnika okresu bazowego. Tempo wzrostu definiuje się jako pomnożenie tempa wzrostu przez 100%. Tempo wzrostu oblicza się jako różnicę między tempem wzrostu a 100%.
