Franchising to sposób na rozwój biznesu oparty na „leasingu” znaku towarowego. Z prawnego punktu widzenia franczyza to metoda kompleksowego licencjonowania, w której wraz ze znakiem towarowym (lub oznaczeniem handlowym) użytkownik otrzymuje również licencję na kompleks know-how.
Instrukcje
Krok 1
W relacjach franczyzowych rozróżnia się dwie strony: franczyzodawca to ten, który przekazuje znak do używania, a franczyzobiorca to ten, który będzie z niego korzystał (nabywca licencji). Franczyzobiorca, zgodnie z ogólnymi zasadami licencjonowania własności intelektualnej, płaci franczyzodawcy jednorazowo określoną w umowie sumę pieniężną, a także - regularnie - tantiemy lub potrącenia na rzecz uprawnionego z tytułu używania znaku towarowego lub oznaczenia handlowego.
Krok 2
Istnieją jednak dwie zasadnicze różnice między franchisingiem a „konwencjonalnym” licencjonowaniem własności intelektualnej. Po pierwsze franczyzobiorca jest zobowiązany do używania znaku towarowego w sposób ściśle określony przez franczyzodawcę. Po drugie, tantiemy są wypłacane franczyzodawcy niezależnie od wyników działalności franczyzobiorcy. Przyjrzyjmy się bliżej tym różnicom.
Krok 3
Z reguły system franczyzowy (franczyza) służy do budowy tak zwanych „sieci sprzedaży” produktów wytwarzanych pod znakiem towarowym lub oznaczeniem handlowym. W tym schemacie franczyzodawca jest producentem produktu (najczęściej), a franczyzobiorca jest sprzedawcą. Różnica w stosunku do „zwykłych” umów handlowych polega na tym, że franczyzodawca zobowiązuje franczyzobiorcę nie tylko do sprzedaży produktu, ale także do korzystania z opracowanych przez niego metod reklamy, marketingu, raportowania itp., czyli technik i metod, jak, które składają się na tzw. „system biznesowy”.
Krok 4
Pracując na licencji franczyzowej, franczyzobiorca (sprzedawca) z reguły zobowiązuje się do regularnego kupowania określonych ilości produktu od producenta (franczyzodawcy) w celu późniejszej sprzedaży. Jednocześnie franczyzobiorca nie ma prawa ustalać własnych cen detalicznych na produkt – a jedynie w przedziale cenowym określonym przez franczyzodawcę. Z reguły franczyzodawca określa w umowie normy dotyczące wielkości sprzedaży, a także - w przypadku przekroczenia norm przez franczyzobiorcę - system premii. Należy zauważyć, że tantiemy - regularne potrącenia na rzecz franczyzodawcy - nie są „procentami pośrednimi”, są to potrącenia za korzystanie z własności intelektualnej (w tym przypadku kompleks know-how).
