Struktura hierarchiczna to złożona organizacja wielopoziomowego, wieloetapowego systemu zarządzania obiektami gospodarczymi i administracyjnymi. Wiele organizacji reprezentuje taki system zarządzania. Pierwszy poziom to dyrektor, drugi to zastępcy dyrektora, następnie szefowie departamentów i pionów to trzeci i czwarty poziom hierarchii.
Struktura zarządzania
Przy zakładaniu jakiejkolwiek osoby prawnej - organizacji handlowej, instytucji budżetowej lub przedsiębiorstwa przemysłowego - struktura zarządzania jest zawsze ustalana od samego początku. Wybór systemu zarządzania przebiega przez kilka głównych etapów. W pierwszej kolejności wybiera się, która ze struktur zarządzania zostanie zastosowana w organizacji. Może to być raportowanie hierarchiczne, funkcjonalne lub bezpośrednie.
Na drugim etapie ustalane są uprawnienia i rozdzielane są obowiązki między główne szczeble, kadrę kierowniczą i działy. Wreszcie – trzeci etap, w którym ostatecznie ustalane są uprawnienia aparatu zarządzania, jego obowiązki i stopień odpowiedzialności. Pomimo tego, że obecnie istnieje wystarczająca liczba systemów zarządzania, najczęściej w organizacjach dominuje hierarchiczna struktura zarządzania.
Zasady hierarchicznego systemu zarządzania
Hierarchiczny system zarządzania jest zasadniczo piramidą, w której każdy niższy poziom podlega podporządkowaniu i kontroli wyższego poziomu. Taka struktura zakłada wysoki poziom odpowiedzialności kadry kierowniczej wyższego szczebla w porównaniu z kadrą kierowniczą niższego szczebla.. Podział pracy między pracowników organizacji odbywa się zgodnie ze specjalizacją zgodnie z wykonywanymi funkcjami.
Zatrudnienie opiera się na umiejętnościach zawodowych kandydata. Ponadto zwracają uwagę na to, na ile daną osobę można kontrolować i czy sam może pełnić rolę menedżera. Zgodnie ze strukturą hierarchiczną, wszyscy pracownicy podzieleni są na trzy grupy: menedżerowie, specjaliści, pracownicy kadry kierowniczej.
Główne typy struktur hierarchicznych
Główne typy struktur hierarchicznych obejmują:
- struktura liniowa, w której kierowanie organizacją leży bezpośrednio w rękach szefa – jest to możliwe w małych organizacjach, gdy kierownik osobiście przydziela zadania każdemu podwładnemu;
- funkcjonalne, w którym każde ogniwo wykonuje swoje zadania, zgodnie ze specjalizacją jednostki według przeznaczenia funkcjonalnego.
Każdy pododdział podlega kierownikowi dyrekcji. Mieszany typ zarządzania, w którym obok aparatu liniowego istnieje rozgałęziona hierarchia różnych grup funkcyjnych. W nich menedżerowie liniowi mają menedżerów liniowych, a funkcjonalni mają uprawnienia funkcjonalne wobec swoich podwładnych.
