Sprzedaż wierzytelności przez pokwitowanie jest dość prostą procedurą, wymagającą jedynie sporządzenia odpowiedniej umowy/umowy (cesji). Zasadniczo pożyczkodawcy sprzedają takie długi firmom windykacyjnym, rzadziej bankom, organizacjom zewnętrznym.
Nierzadko zdarza się, że osoba przekazuje swojemu przyjacielowi lub krewnemu pewną kwotę pieniędzy za pokwitowaniem, które wskazuje warunki zwrotu i okresy płatności. Jeśli kredytobiorca spłaca długi w złej wierze, a opóźnienie w terminie tylko się zwiększa, istnieje sposób na pozwanie dłużnika lub sprzedaż długu osobom trzecim.
Procedura sprzedaży długu jest prosta. Robią to głównie firmy windykacyjne. Wtedy pożyczkodawca szybko dostaje pieniądze w swoje ręce, a kolekcjonerzy już „wybijają” pieniądze na swój sposób.
Aby sprzedać wierzytelność osoby fizycznej, konieczne jest zawarcie cesji lub w inny sposób umowy cesji prawa roszczenia pomiędzy pożyczkodawcą a firmą windykacyjną. Przykład takiej umowy można znaleźć na stronach kolekcjonerów. Warto pamiętać, że w umowie cesji roszczenia nie można zmienić warunków płatności zobowiązań, które zostały wskazane na paragonie (tj. warunki płatności, odsetki, stała kwota płatności).
Wierzyciel może sprzedać dług inkasentom na każdym etapie windykacji zwłoki, nawet jeśli windykacja przechodzi przez sąd.
Zgodnie z prawem przy cesji wierzytelności nie jest wymagana zgoda dłużnika. Jednak albo poborca, albo pożyczkodawca jest zobowiązany do pisemnego zawiadomienia o przeniesieniu długu. W takim przypadku konieczne jest dołączenie umowy o przelew wierzytelności, zgodnie z którą dług został przeniesiony. Przed przedstawieniem dowodu przeniesienia prawa do dochodzenia długu nie jest on zobowiązany do zapłaty inkasentom.
Jest jeszcze jeden niuans. Jeżeli weksel został poświadczony notarialnie, umowa cesji również musi być poświadczona przez notariusza.
Ogólnie rzecz biorąc, nie tylko kolekcjonerzy, ale także każda inna osoba fizyczna, bank lub organizacja zewnętrzna może umorzyć dług osoby fizycznej. Najważniejsze jest, aby zrozumieć, jakie korzyści przyniesie „odsprzedawca” długu. Im większa kwota długu i niższy koszt długu w momencie przeniesienia prawa roszczenia, tym większe szanse na egzekucję. Zwykle cena wykupu sięga 10-15% długu. Czasem można targować się o warunki do 50%, a czasem do 80%. Zależy to od kilku czynników:
- wypłacalność kredytobiorcy;
- należna kwota;
- obecność lub brak nakazu egzekucji;
- zabezpieczenie pożyczki;
- dostępność innych kredytów.
Pożyczkodawcy rzadko udają się na sprzedaż indywidualnego długu. Z jednej strony wynika to z faktu, że takie długi sprzedaje się po cenie niższej niż dług. Z drugiej strony dług można spłacić na drodze sądowej. Aby to zrobić, zadłużonemu kredytobiorcy wysyłane są roszczenia na piśmie, a następnie następuje procedura przechodzenia przez sądy.
Zasadniczo wierzyciel przenosi dług na osoby trzecie, gdy nie oczekuje już zwrotu długu.
