Zajęcie rachunku bankowego to procedura celowego zablokowania danych klienta, z której można skorzystać, jeśli ma on zaległe długi administracyjne. Takie środki zostały ostatnio oficjalnie zastosowane wobec dłużników na poziomie legislacyjnym.
Regulacja prawna procedury
Procedurę zajęcia majątku osobistego dłużnika reguluje ustawa federalna „O postępowaniu egzekucyjnym”, która umożliwia zatrzymanie (zablokowanie) rachunku bankowego klienta z późniejszym zajęciem określonej kwoty pieniędzy. Zajęcie danych trwa do pełnej spłaty zadłużenia, dlatego w przypadku braku środków na koncie w wymaganej wysokości obywatel jest zobowiązany do zdeponowania brakującej kwoty w celu wyeliminowania długu lub spłaty go w inny sposób określony przez prawo.
Podjęcie wobec dłużnika środka egzekucji przymusowej następuje wyrokiem sądu lub zarządzeniem innego organu. W szczególności otwarcie działalności produkcyjnej wymaga przygotowania jednego lub więcej dokumentów, w tym:
- nakaz lub decyzja sądu;
- lista wyników;
- decyzja o odzyskaniu grzywny wydanej przez organy regulacyjne (fundusz emerytalny, policja drogowa itp.);
Procedura wypłaty środków z rachunku bankowego
Po wszczęciu postępowania egzekucyjnego obywatel otrzymuje zawiadomienie od komorników. Tytuł egzekucyjny wskazuje okres, w którym dłużnik jest zobowiązany do samodzielnego uiszczenia grzywny według określonych szczegółów. W przypadku odmowy wykonania lub zwłoki w wykonaniu zobowiązań po pięciu dniach komornicy rozpoczynają postępowanie egzekucyjne.
Władze państwowe mają świadomość, że większość obywateli przechowuje swoje oszczędności na rachunkach bankowych. W przypadku informacji, że dłużnik jest klientem określonego banku, komornicy przekazują nakaz umorzenia wymaganej kwoty z rachunku dłużnika do odpowiedniej organizacji. Po otrzymaniu takiej decyzji pracownicy banku zobowiązani są do odpisania środków od klienta.
Na samo konto bankowe nakładane jest aresztowanie, co oznacza, że klient nie będzie mógł się nim zbyć, dopóki dług nie zostanie w pełni spłacony (uzupełnij tylko zgodnie z odpowiednimi danymi). Jeśli w tej chwili nie ma wystarczających środków, zostaną one odpisane przy następnym uzupełnieniu konta. Należy zauważyć, że aresztowaniu podlegają nie tylko rachunki debetowe, ale także rachunki kredytowe, a także karty bankowe. I nawet jeśli dłużnik nie jest klientem żadnego banku, jako spłatę długu można od niego odebrać inny majątek: artykuły gospodarstwa domowego, pojazdy, a nawet nieruchomości.
Zajęcie jest usuwane z konta natychmiast po pełnej spłacie zadłużenia. Komornik prowadzący postępowanie zamyka je, wysyłając do sądu tytuł egzekucyjny, który nakazuje obywatelowi spłatę długu, a także pisemnie powiadamia dłużnika i wierzyciela o zakończeniu procesu.
Wypłacanie pieniędzy bez ostrzeżenia
Czasami zdarzają się sytuacje, gdy dłużnik dowiaduje się, że środki zostały wypłacone z jego rachunku bez powiadomienia o wszczęciu egzekucji. Zdarza się również, że środki są wycofywane przy udziale komorników, gdy dług został już wcześniej w całości spłacony w inny sposób. W takich przypadkach konieczne jest wysłanie reklamacji do kancelarii komorniczej z żądaniem anulowania dotychczasowego zlecenia i zwrotu na konto nielegalnie wypłaconych pieniędzy.
Jednocześnie nie wszystkie osobiste środki finansowe dłużnika mogą podlegać wycofaniu w ramach postępowania. W szczególnych przypadkach obywatel może pisemnie powiadomić komorników o szczególnej sytuacji życiowej, w jakiej się znajduje. W szczególności nie podlegają windykacji z tytułu długu:
- środki otrzymane na zrekompensowanie szkód wyrządzonych zdrowiu;
- renty rodzinne;
- świadczenia z tytułu niepełnosprawności i obrażeń otrzymanych podczas wykonywania obowiązków służbowych;
- środki do opieki nad osobą ubezwłasnowolnioną;
- odszkodowania dla ofiar promieniowania i katastrof spowodowanych przez człowieka;
- rekompensata za dojazd do miejsc leczenia i zakup leków;
- alimenty pobierane na niepełnoletnie dzieci i wypłacane podczas poszukiwania biologicznych rodziców dziecka;
- rekompensaty i dodatki na podróże otrzymywane w związku z przeprowadzką do pracy w innym regionie;
- świadczenia z tytułu urodzenia i śmierci;
- zasiłki wychowawcze i kapitał macierzyński;
- rekompensata kosztów bonów i innych świadczeń socjalnych przewidzianych przez prawo rosyjskie.
