Stan środków trwałych odzwierciedla ich przydatność techniczną do dalszej eksploatacji. Zużyte środki trwałe często wymagają pilnych lub poważnych napraw, modernizacji, mogą powodować przerwy, przestoje w procesie produkcyjnym oraz wady produktu. Dlatego ważne jest, aby przedsiębiorstwa monitorowały swój stan poprzez obliczanie specjalnych wskaźników.
Głównymi wskaźnikami stosowanymi w ocenie stanu środków trwałych są stawka amortyzacyjna i stawka trwałości.
Współczynnik zużycia
Amortyzacja to utrata jego właściwości fizycznych, moralnych i ekonomicznych przez środki trwałe. Amortyzacja zależy również od grup amortyzacyjnych i kodów Ogólnorosyjskiego Klasyfikatora Środków Trwałych (OKOF). Odliczenia amortyzacyjne są wartościowym wyrazem stopnia zużycia środków pracy. Naliczane są miesięcznie w ciągu roku kalendarzowego, w zależności od okresu użytkowania środków trwałych i zaliczane do kosztów wyrobów gotowych, wykonanych prac lub świadczonych usług. Jest to proces odzyskiwania środków finansowych firmy zainwestowanych w środki trwałe.
Współczynnik amortyzacji oblicza się dzieląc skumulowaną kwotę amortyzacji (amortyzacji) przez pierwotną lub odtworzeniową (na podstawie wyników przeszacowania) wartość środków trwałych. Otrzymaną wartość można pomnożyć przez 100%, wówczas zużycie będzie wyrażone jako procent całkowitej liczby środków trwałych, umownie przyjmowanych jako 100%. Wskaźnik ten pokazuje stopień zużycia środków trwałych i jest liczony na początku i na końcu roku kalendarzowego.
Czynnik wygaśnięcia
Wskaźnik użyteczności środków trwałych jest przeciwieństwem stawki amortyzacji. Jest obliczany jako stosunek kosztu pierwotnego (odtworzenia) do skumulowanej kwoty amortyzacji (amortyzacji). Wynik można również pomnożyć przez 100%. Wskaźnik ten pokazuje udział niezużytych środków trwałych. Wskaźnik obliczany jest na początku i na końcu roku sprawozdawczego.
Współczynnik użyteczności można obliczyć, odejmując od jednego lub 100% wartości współczynnika zużycia. Jeśli zsumujesz wskaźniki zużycia, otrzymasz wynik równy 1 lub 100%. Na przykład wskaźnik zużycia wynosi odpowiednio 0, 3 lub 30%, wskaźnik zużycia wyniesie 0, 7 lub 70%. Wskaźnik użyteczności powinien przewyższać wskaźnik zużycia i w ujęciu procentowym stanowić ponad połowę całkowitej wartości środków trwałych.
Przedsiębiorstwo musi kontrolować stopień zużycia swoich środków trwałych, aktualizować je i modernizować w odpowiednim czasie. Środki trwałe w doskonałym stanie są gwarancją nieprzerwanego procesu produkcyjnego, obniżając koszt wyrobów gotowych i zwiększając zysk przedsiębiorstwa.
