Artykuł 46 Konstytucji Federacji Rosyjskiej umożliwia odwołanie się od działania, decyzji lub zaniechania urzędników, władz państwowych i samorządu terytorialnego. Ale jak robisz to dobrze?
Skarga to żądanie obywatela o przywrócenie lub ochronę jego wolności, praw lub uzasadnionych interesów, które zostały w ten czy inny sposób naruszone. Jest to ten sam rodzaj odwołania, co oświadczenie lub propozycja.
Od działań urzędników można odwołać się na dwa sposoby: złożyć skargę do sądu lub organu wyższego szczebla (urzędnika). I lepiej zrobić to na piśmie. A w przypadku kontaktu z organem wyższym, skarga musi zawierać:
- Imię i nazwisko urzędnika, do którego skierowane jest odwołanie lub nazwa agencji rządowej;
- własny adres pocztowy, na który odpowiemy później;
- szczegółowy opis okoliczności sprawy, z podaniem kto dokładnie iw jaki sposób naruszył prawa i wolności obywatela;
- Imię i nazwisko osoby zgłaszającej reklamację oraz jej podpis na końcu arkusza.
Co do zasady urzędnicy odpowiadają na te odwołania w terminie, ponieważ za naruszenie procedury rozpatrywania skarg nakładana jest kara administracyjna. Ale mogą wybrać inną sztuczkę i odmówić przyjęcia skargi.
W takim przypadku wnioskodawca musi przesłać odwołanie listem wartościowym, dołączyć do niego listę załączników i zażądać powiadomienia o doręczeniu. A gdy powiadomienie zostanie zarejestrowane w agencji rządowej, urzędnik będzie miał 30 dni na odpowiedź na skargę. A jeśli sprawa jest wyjątkowa i termin zostanie przedłużony, należy o tym powiadomić wnioskodawcę.
Jeśli odpowiedź na reklamację okazała się niezadowalająca, musisz udać się do sądu, w którym możesz się odwołać w następujących kategoriach przedmiotów:
- bezczynność;
- działania;
- rozwiązania.
Skargi dotyczące normatywnych aktów prawnych i ustaw nie są rozpatrywane w postępowaniu administracyjnym, ustanowiono dla nich specjalną procedurę sądową – należy o tym pamiętać.
Ma on wnieść skargę do sądu nie później niż trzy miesiące od dnia, w którym skarżący dowiedział się o naruszeniu jego praw. A we wniosku do sądu obowiązkowe jest wskazanie:
- nazwa instytucji sądowej, w której złożono skargę;
- pełne imię i nazwisko, adres, data, miejsce urodzenia, adres e-mail i numer telefonu wnioskodawcy;
- Nazwisko urzędnika, który poprzez działanie, decyzję lub zaniechanie naruszył prawa wnioskodawcy;
- numer, datę przyjęcia, tytuł decyzji kwestionowanej przez wnioskodawcę, a także miejsce i datę bezprawnego działania lub zaniechania;
- oświadczenie o naruszeniu popełnionym przez urzędnika;
- wymienienie praw, wolności i uzasadnionych interesów skarżącego, które jego zdaniem zostały naruszone przez urzędnika;
- wyliczenie aktów normatywnych, do przestrzegania których sąd musi weryfikować czynność, decyzję lub zaniechanie;
- w razie potrzeby: wskazanie, że wnioskodawca nie ma możliwości załączenia decyzji pozwanego oraz wniosek o zażalenie tej decyzji;
- informacje o poprzednim odwołaniu administracyjnym;
- wymóg uznania działania, decyzji lub zaniechania urzędnika za nielegalne;
- wykaz dokumentów dołączonych do pozwu.
Do roszczenia należy dołączyć pokwitowanie zapłaty cła państwowego, ponieważ bez tego wniosek nie zostanie przyjęty. A jeśli wszystkie wymagania zostaną spełnione, sąd zawiesi decyzję urzędnika w stosunku do wnioskodawcy. Jeżeli w toku procesu pozwany unieważni to postanowienie, sąd może całkowicie zakończyć postępowanie.
Terminowo takie przypadki rozpatrywane są w ciągu miesiąca.
