Jeżeli działalność przedsiębiorstwa związana jest z transakcjami opodatkowanymi i niepodlegającymi opodatkowaniu VAT, to w takim przypadku konieczne jest zorganizowanie odrębnej księgowości dla różnych transakcji gospodarczych. Zasada ta jest ustanowiona w klauzuli 4 pkt. 149 i ust. 4 art. 170 Kodeksu Podatkowego Federacji Rosyjskiej. Jeżeli taka firma nie prowadzi odrębnej księgowości, może utracić prawo do odliczenia VAT naliczonego.
Instrukcje
Krok 1
Zatwierdź metodologię prowadzenia odrębnej rachunkowości dla transakcji gospodarczych podlegających opodatkowaniu i niepodlegających VAT, zgodnie z zasadą opisaną w ust. 4 art. 149 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. Aby rozwiązać ten problem, użyj dodatkowych subkont lub analitycznych ksiąg informacyjnych dla kont do utrzymania dochodu w księgowości.
Krok 2
Zapisz w polityce rachunkowości przedsiębiorstwa procedurę oddzielnego rozliczania kwot podatku VAT, który jest prezentowany lub płacony przy imporcie do Rosji. Podział tego „naliczonego” podatku VAT odbywa się w szczególny sposób. Musi być częściowo wliczony w koszt produktów proporcjonalnie do ilości wysłanych produktów, których sprzedaż nie podlega opodatkowaniu VAT w tym okresie rozliczeniowym. Pozostała część kwoty VAT jest akceptowana do odliczenia. Aby zapewnić oddzielne rozliczanie „naliczonego” podatku VAT, należy go odzwierciedlić na oddzielnym subkoncie w ramach konta 19 „VAT od wartości zakupionych”. Zapisz kwartalną dystrybucję PDS w sprawozdaniu księgowym.
Krok 3
Zapisz w polityce rachunkowości listę produktów firmy, które dotyczą zarówno działalności opodatkowanej, jak i niepodlegającej VAT. Odpisz koszt takich towarów na konto 44 „Koszty sprzedaży” lub konto 26 „Ogólne wydatki biznesowe”.
Krok 4
Wskazać w polityce rachunkowości procedurę obliczania kosztu wysłanego towaru. Wskaźnik ten jest ważny w dystrybucji „naliczonego” podatku VAT. Użyj porównywalnych wskaźników w obliczeniach, więc weź koszt wysyłki bez podatku.
Krok 5
Do odliczenia należy przyjąć całą kwotę podatku VAT naliczoną w okresie rozliczeniowym, gdy udział łącznych wydatków na czynności zwolnione z opodatkowania wynosi nie więcej niż 5% całkowitej kwoty całkowitych kosztów produkcji. Zasada ta jest określona w paragrafie 9 ustęp 4 artykułu 170 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej. Wskaż w swojej polityce rachunkowości, że chcesz skorzystać z tego prawa. Dodatkowo zapisz metodologię szacowania kosztów czynności zwolnionych z VAT oraz kosztów produkcji.
