Termin banknot ma kilka znaczeń. To rodzaj papierów wartościowych, pierwszy papierowy pieniądz w Rosji, a także pieniądz Wielkiej Rewolucji Francuskiej.
Banknoty jako jednostki pieniężne
W pierwszym znaczeniu banknot uważany jest za pieniądz papierowy, który emitowany był w Rosji w latach 1769-1849, krążył wraz ze złotem, srebrem i innymi cennymi metalami. Wszystkie monety można było wymieniać na banknoty na żądanie iw dowolnej ilości. Banknot był przywiązany do miedzianej monety.
Ich wygląd wynikał z ekonomicznej wykonalności wycofywania monet z metalu z obiegu. Rubli cesji pojawiły się ze względu na wysokie wydatki rządowe na potrzeby wojskowe. To z kolei doprowadziło do braku srebra w skarbcu. A ogromna masa miedzianych pieniędzy w obiegu (mających niższą wartość nominalną) sprawiała, że duże płatności były wyjątkowo niewygodne.
Banknoty zostały wydane w nominałach 25, 50, 75, 100 rubli. Limit emisji pieniędzy wynosił 1 milion rubli. Banknoty były słabo zabezpieczone i łatwe do podrobienia. W szczególności wykorzystał to Napoleon, który aktywnie emitował fałszywe pieniądze, aby osłabić rosyjską gospodarkę.
Na początku XIX wieku kurs banknotów znacznie spadł z powodu wysokich kosztów wojskowych i do 1815 roku wynosił tylko 20 kopiejek. za rubel. W wyniku reformy monetarnej z 1849 r. banknoty zostały anulowane.
Ponadto przydziały nazywane są pieniędzmi papierowymi, które działały w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.
Zadania jako papiery wartościowe
Cesja to umowa (lub cesja), zgodnie z którą jedna strona (cesjonariusz) przenosi określone wartości (pieniądze lub inne wartości) na drugą (cesjonariusza) za pośrednictwem strony trzeciej (cesjonariusz). Wydanie takiego dokumentu pociąga za sobą jedynie propozycję wzięcia na siebie prowizji do pobrania i jeszcze do niczego nie zobowiązuje cesjonariusza. Ale gdy tylko ten ostatni zaakceptuje tę ofertę, musi nakłonić cesjonariusza do przestrzegania. Najczęściej banknoty były wykorzystywane w handlu zagranicznym jako środek płatniczy.
Taki mandat istniał w działalności handlowej w XIX wieku. W Niemczech banknot był aktem pisemnym, w którym odnotowywano kwotę do zapłaty i czas zapłaty, nazwiska trzech stron, miejsce i datę emisji. W krajach takich jak Francja, Belgia, Włochy, Portugalia, Anglia i Stany Zjednoczone zrównano moc prawną banknotów z rachunkiem.
W ustawodawstwie rosyjskim nie ma terminu „banknot”. Polecenie jednej osoby dokonania zapłaty innej osobie na rzecz osoby trzeciej jest realizowane poprzez przeniesienie zobowiązania dłużnego. Ustawa łączy się pod względem prawnym z pojęciem projektu (weksla).
