Pojęcie równowagi makroekonomicznej jest jednym z kluczowych pojęć w makroekonomii. Bez niej niemożliwe jest analizowanie innych globalnych problemów rozwoju gospodarczego państwa.
W ujęciu ogólnym równowaga makroekonomiczna to bilans wszystkich głównych składników gospodarki. W tym stanie żaden podmiot gospodarczy nie ma motywacji do zmiany obecnego stanu rzeczy. Oznacza to, że osiągnięto absolutną proporcjonalność między zasobami a ich wykorzystaniem, podażą a popytem, konsumpcją a produkcją, przepływami materialnymi i finansowymi.
W gospodarce rynkowej koncepcja ta jest uważana za równowagę między produkcją dóbr i usług a rzeczywistym na nie popytem. Oznacza to, że towary są produkowane dokładnie tyle, ile chcą kupić.
Istnieje równowaga częściowa i ogólna. W równowadze cząstkowej proporcjonalność osiąga się na określonych rynkach sektorowych wchodzących w skład gospodarki narodowej. Równowaga ogólna oznacza, że wszystkie rynki krajowe mają wzajemnie połączoną równowagę. Po osiągnięciu ogólnej równowagi makroekonomicznej potrzeby podmiotów są w pełni zaspokojone.
Równowaga makroekonomiczna może być również realna i idealna (teoretycznie pożądana), stabilna i niestabilna, krótko- i długookresowa.
