1 marca 1993 r. weszła w życie ustawa Federacji Rosyjskiej o niewypłacalności przedsiębiorstwa, czyli upadłości. Niewypłacalność przedsiębiorstwa może ogłosić sąd polubowny po dobrowolnym oświadczeniu tego faktu przez dłużnika i dobrowolnej likwidacji przedsiębiorstwa. Ustawa przewiduje stwierdzenie niewypłacalności przedsiębiorstwa w przypadku braku możliwości zaspokojenia roszczeń wierzycieli w ciągu trzech miesięcy oraz nadwyżki długów nad majątkiem przedsiębiorstwa.
Instrukcje
Krok 1
Aby ogłosić upadłość przedsiębiorstwa, należy złożyć je kierownikowi przedsiębiorstwa w sądzie polubownym, gdy niewypłacalność spowodowana jest nie przejściowymi trudnościami w zarządzaniu przedsiębiorstwem oraz niewypłacalnością finansową i ekonomiczną przedsiębiorstwa, ale obecnością długów przekraczających wartość finansową majątku przedsiębiorstwa.
Krok 2
Również wtedy, gdy przedsiębiorstwo nie jest w stanie spłacić żadnego ze swoich długów, w tym spłacania ciepła i energii elektrycznej oraz spłacania zaległości płacowych swoim pracownikom.
Krok 3
Sąd arbitrażowy wysyła do przedsiębiorstwa audyt. Wymaga bilansu, karty, listy wszystkich wierzycieli z podziałem na zobowiązania i należności.
Krok 4
Jeżeli w trakcie kontroli i dochodzenia okaże się, że firma jest w stanie spłacać swoje długi i rachunki, a trudności finansowe są tymczasowe, to nie można ogłosić upadłości firmy.
Krok 5
Gdy w trakcie kontroli i dochodzenia okazuje się, że majątek firmy jest mniejszy niż zadłużenie z tytułu długów i pożyczek, firma ogłasza upadłość. Cały majątek i aktywa przedsiębiorstwa są opisane i sprzedane.
Krok 6
Wpływy ze sprzedaży majątku i aktywów przedsiębiorstwa są przeznaczone na wypłatę wynagrodzeń pracownikom, rozliczenia długów i pożyczek, a także wynagrodzenie za pracę sądu polubownego oraz audyt i weryfikację finansową wypłacalności spółki.
