Po rozwodzie między rodzicami pojawia się pytanie o ustalenie wysokości wypłacanych alimentów. Kodeks rodzinny Federacji Rosyjskiej określa zasady i tryb wstrzymania alimentów, które można określić za obopólną zgodą lub na podstawie orzeczenia sądu.
Instrukcje
Krok 1
Ustalenie wysokości alimentów na dziecko podczas sporządzania umowy. Pamiętaj, że ta wartość nie powinna być mniejsza niż minimum określone w art. 81 RF IC. Jedna czwarta dochodu rodzica jest ustalana na jedno dziecko, jedna trzecia na dwoje dzieci, a druga na troje lub więcej dzieci. Należy zauważyć, że prawo nie ustanawia różnic między dziećmi z różnych małżeństw.
Krok 2
Jeżeli zatem rodzic płacił na utrzymanie dziecka z pierwszego małżeństwa jedną czwartą swojego dochodu, a następnie miał zobowiązania alimentacyjne na dziecko z drugiego małżeństwa, to na każde dziecko ustala się 1/6 wynagrodzenia rodzica, czyli łączna kwota alimentów wyniesie 1/3.
Krok 3
Udaj się do sądu, jeśli nie osiągnięto porozumienia między rodzicami dziecka w celu ustalenia wysokości alimentów. Sąd orzeka o ustaleniu obowiązku alimentacyjnego w formie comiesięcznych wpłat odpowiadających określonej liczbie płacy minimalnej, tzw. płacy minimalnej. Wysokość płacy minimalnej ustala sąd, biorąc pod uwagę interes dziecka w celu utrzymania dotychczasowego standardu życia. W tym przypadku brany jest pod uwagę stan cywilny obojga rodziców dziecka, ich uczęszczanie na płatne lekcje, konieczność leczenia itp.
Krok 4
Oblicz wysokość alimentów na podstawie zasiłku dla bezrobotnych, jeśli niepracujący rodzic jest oficjalnie bezrobotny i znajduje się na giełdzie pracy. Jeżeli rodzica nie ma w urzędzie pracy, pod uwagę brana jest średnia płaca w kraju na dzień bieżący.
Krok 5
Ustal osobno wysokość alimentów, jeśli rodzic jest indywidualnym przedsiębiorcą. W takim przypadku obowiązki alimentacyjne będą zależały od rodzaju opodatkowania przyjętego do prowadzenia działalności. W przypadku stosowania uproszczonego systemu podatkowego wysokość alimentów ustalana jest na podstawie wysokości przeciętnego wynagrodzenia w kraju. Jeśli stosuje się UTII, uwzględnia się kwotę dochodu przedsiębiorcy pomniejszoną o poniesione koszty.
