Zabezpieczenie państwowe, zwane voucherem, jest we współczesnym społeczeństwie swego rodzaju gwarantem dla inwestora. Podczas gdy w Związku Radzieckim w pierwszych latach uwolnienia był używany raczej jako narzędzie do wynarodowienia.
Instrukcje
Krok 1
Czek prywatyzacyjny, lub jak to się nazywa – voucher, jest ukierunkowanym zabezpieczeniem. Ma stałą wartość nominalną oraz określoną datę wygaśnięcia. Kupując voucher pamiętaj, że jest ważny od daty wystawienia tylko przez 3 lata.
Krok 2
Aby zakupić voucher, który został wystawiony przez ich pierwotnych właścicieli (inwestorów), można skontaktować się z usługami brokerów, dealerów lub giełd. Chociaż sami inwestorzy często dokonują takich transakcji między sobą.
Krok 3
Należy zauważyć, że bony (czeki prywatyzacyjne), niezależnie od położenia geograficznego ich otrzymania, mogą być wykorzystywane na całym terytorium państwa rosyjskiego. Aby jednak można było kupić lub sprzedać bon, musi on uzyskać rejestrację państwową.
Krok 4
Każdy obywatel państwa rosyjskiego ma prawo do jednorazowego otrzymania bonu, po czym może go wykorzystać jako środek płatniczy w procedurze nabycia sprywatyzowanych obiektów na własność prywatną. Wydanie i wstępna rejestracja bonów odbywa się na podstawie odpowiedniego dekretu Prezydenta Federacji Rosyjskiej.
Krok 5
Obecnie obywatele państwa mogą swobodnie sprzedawać i kupować bony, przestrzegając przy tym obowiązujących przepisów. Procedurę zakupu można przeprowadzić za pomocą wyspecjalizowanych serwisów, na giełdzie, giełdzie lub korzystając z usług specjalistów.
Krok 6
Dokonując transakcji, można zamiast tego zakupić voucher, zgodnie z „Regulaminem kontroli prywatyzacyjnych”, w takich przypadkach: - przy sprzedaży przedmiotów prywatyzacji w trakcie aukcji lub przetargu;
- przy sprzedaży akcji lub udziałów w różnych spółkach akcyjnych lub osobowych, które powstały w procesie prywatyzacji;
- przy sprzedaży działek, których powierzchnię zajmują przedsiębiorstwa prywatyzacyjne.
