Banki centralne i rządy na całym świecie drukują pieniądze. Jedni są w tym dobrzy, inni niezbyt dobrzy, a niektóre kraje nauczyły się tego tak dobrze, że zaczęły przenosić inflację ze swoich krajów do innych.
Co rządy krajowe mogą zrobić z drukowanymi pieniędzmi
Po pierwsze mogą wprowadzić je do swojej gospodarki narodowej. W tym przypadku wraz ze wzrostem gotówki w gospodarce najpierw gospodarka rośnie. Jednak wkrótce następuje inflacja. Niska stopa inflacji jest korzystna dla gospodarki, ale w tym artykule nie rozważamy korzyści z procesu deprecjacji waluty.
Po drugie, rząd może wycofać pieniądze z gospodarki, ale w tym przypadku zaczyna się ona kurczyć, ponieważ pozostaje ta sama ilość dóbr, a pieniędzy jest mniej.
I wreszcie po trzecie, można dodrukować pieniądze i wysłać je za granicę w formie długu publicznego, w tym przypadku rząd ma możliwość zakupu produktów z zagranicy, ale jednocześnie nie przyspieszać inflacji w swoim kraju.
Tylko najbardziej rozwinięte kraje, takie jak USA i Szwajcaria, mogą sobie pozwolić na taką przyjemność. Ponieważ, aby wykonać tę sztuczkę, konieczne jest, aby inne kraje były gotowe do zakupu Twojej waluty. Niewiele osób jest gotowych na przyjęcie rubli lub tugrików. Jednak dolary lub euro będą mile widziane wszędzie.
Jak przebiega transfer inflacji z dolara do rubla, czyli jak importujemy inflację z USA do naszego kraju?
Rosja handluje z innymi krajami za dolary, a my jesteśmy eksporterami netto. Tak więc w 2018 roku nadwyżka handlowa wyniosła prawie 200 miliardów dolarów, czyli 13 bilionów rubli. Oznacza to, że sprzedajemy za granicą więcej towarów i usług niż kupujemy. Uwaga, budżet Rosji na 2019 r. wyniósł 19 bilionów rubli. Jednak Rosja nie może i nie chce wpompować tej ogromnej masy pieniędzy w gospodarkę swojego kraju, ponieważ jeśli zaczniemy ją wpompowywać, będziemy musieli sprzedać dolary i kupić ruble, co nieuchronnie podniesie koszty produktów wytwarzanych w Rosja (po drodze podniesienie poziomu dobrobytu ludności), ale to sprawi, że gospodarka stanie się niekonkurencyjna.
Co zrobić z tymi „dodatkowymi” pieniędzmi?
Rządy krajów rozwijających się wykorzystują te fundusze do wykupywania długów krajów rozwiniętych. Tak więc kraje rozwinięte kupują towary i usługi od krajów rozwijających się, pożyczając pieniądze. Okazuje się, że trwa proces pompowania bogactwa z krajów rozwijających się do rozwiniętych. W rzeczywistości kraje, obniżając kurs swoich walut, utrzymują siłę nabywczą dolara, euro i franka.
Istnieje rodzaj wyścigu, w którym kraje takie jak Rosja, Turcja, Brazylia i inne kraje rozwijające się walczą o prawo do sprzedaży swoich towarów Stanom Zjednoczonym, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii i dają im IOU. Okazuje się, że mamy do czynienia z równowagą: sprzedajemy im prawdziwe towary i usługi, a oni eksportują do nas swoje długi.
Kto na tym korzysta?
- Jest to korzystne dla firm eksportujących i rządów z krajów rozwijających się, ponieważ słaba waluta krajowa oznacza tanią siłę roboczą.
- Jest to korzystne dla ludności, firm importujących i rządów krajów rozwiniętych, ponieważ nie produkując niczego, mogą kupić więcej realnych produktów z zagranicy.
Komu to się nie opłaca?
- Ludność krajów rozwijających się, gdyż w ten sposób następuje zubożenie ludności tych krajów.
- Dla firm eksportujących w krajach rozwiniętych: siła robocza w krajach rozwiniętych jest zbyt droga.
Jakie wnioski można wyciągnąć?
Nie możemy znacząco wpływać na procesy zachodzące w światowej gospodarce, dlatego widać jedno rozwiązanie tego problemu: konieczne jest zdywersyfikowanie oszczędności poprzez zakup walut, metali szlachetnych i innych aktywów, które nie są zależne od sytuacji w Rosji. Rosjanie już teraz ponoszą duże ryzyko, ponieważ pensje otrzymują w rublach.
