Koszty obiegu oznaczają koszty, które są związane z procesem przepływu towarów od producentów do konsumentów i są wyrażone w formie pieniężnej. Jednocześnie można je planować, rozliczać i wykazywać w raportowaniu w kwotach bezwzględnych (w rublach) lub w wartościach względnych (w procentach).
Instrukcje
Krok 1
Koszty dystrybucji grupowej według celu i kierunku kosztów indywidualnych. Oblicz następujące koszty: koszty transportu; odliczenia na niektóre potrzeby społeczne; koszty pracy; amortyzacja środków trwałych; koszty naprawy sprzętu; opłata za wynajem i eksploatację powierzchni biurowej, sprzętu, samochodów i inwentarza; koszt płacenia odsetek za wykorzystanie środków kredytowych; wydatki na paliwo, energię elektryczną, gaz na potrzeby produkcyjne; koszty reklamy; wydatki na przechowywanie, sortowanie, przetwarzanie w niepełnym wymiarze godzin i pakowanie towarów; koszt zakupu pojemników; podatek gruntowy; potrącenia w gospodarstwie i inne wydatki.
Krok 2
Oblicz całkowity koszt. Aby to zrobić, zsumuj koszty stałe i zmienne. Koszty stałe obejmują koszty, które w krótkim okresie nie zależą od ilości produktów wytwarzanych przez przedsiębiorstwo. Z kolei koszty zmienne to te koszty, które zależą od ilości produktów.
Krok 3
Należy zauważyć, że koszty stałe składają się z kosztu alternatywnego udziału kapitału finansowego zainwestowanego w sprzęt firmy. Wartość tego kosztu jest równa ilości pieniędzy, za które założyciele firmy mogliby sprzedać ten sprzęt, a uzyskany zysk zainwestować w bardziej atrakcyjny biznes inwestycyjny. Obejmują one wszystkie koszty surowców i energii. Największą część kosztów zmiennych stanowią zazwyczaj koszty materiałów.
Krok 4
Określ poziom kosztów dystrybucji, który jest równy stosunkowi sumy kosztów dystrybucji do wielkości obrotu wyrażonej w procentach. Ten wskaźnik pozwoli ci scharakteryzować jakość przedsiębiorstwa. Im lepiej firma działa, tym niższy powinien być poziom wydatków związanych z odwołaniem.
