Problem fałszywych banknotów trapił zarówno banki, jak i zwykłych ludzi przez całą historię pieniądza. A w kontekście kryzysu gospodarczego liczba przypadków wykrycia fałszywych pieniędzy znacznie wzrosła. I bez względu na to, jak paradoksalnie to zabrzmi, fakt pozostaje faktem: im wyższy stopień zabezpieczenia banknotów, tym lepszej jakości są podróbki. Niemniej jednak, aby móc odróżnić podróbkę od prawdziwych pieniędzy, konieczna jest znajomość głównych cech wyróżniających banknoty.
Instrukcje
Krok 1
Jeśli wątpisz w autentyczność banknotu, umieść obok niego podobny, ta metoda z łatwością pomoże wykryć fałszerstwo przy porównaniu dwóch równoważnych banknotów.
Krok 2
Dalej jest znak wodny. W pieniądzu autentycznym jest on widoczny tylko w świetle (specjalny obraz i nominał rachunku), w pieniądzu fałszywym widać go pod każdym innym kątem. Wydaje się, że wcale nie jest „wodnisty” i nie znajduje się w środku banknot, ale narysowany ołówkiem na jego powierzchni. Przezroczysty znak bardzo często nie pokrywa się z obrazem na rachunku, który powinien powielać.
Krok 3
Zwróć uwagę na papier, wypróbuj go w dotyku - prawdziwe pieniądze są szorstkie, fałszywe, wręcz przeciwnie, są gładkie, ponieważ są drukowane na zwykłej drukarce atramentowej. Jeśli kropla wody uderzy w taki banknot, farba natychmiast „rozpłynie się”, dodatkowo zauważalne będzie rozlanie farby na zagięcie i wzdłuż krawędzi, brak wyrazistości linii.
Krok 4
Napis „BILET BANKU ROSJI” nie jest już wskaźnikiem autentyczności po dotknięciu, fałszerzom udaje się stworzyć tę cechę poprzez specjalne prasowanie papieru w określonych miejscach.
Krok 5
Różnice to: metalizowana nić, farba zmieniająca kolor oraz mikroperforacja. Tylko banknoty zmodyfikowane mają dwumilimetrową nić wychodzącą z tylnej strony w pięciu błyskach, zlewającą się w świetle w ciągłą linię. Na podrobionych pieniądzach „ściegi” są rysowane tuszem, lakierem, srebrną farbą, nie tworzą ciągłej linii w świetle.
Barwnik zmieniający kolor powinien zmienić się z karmazynowego na złoty zielony. W przypadku fałszywej, pękającej farby, która mieni się innymi odcieniami.
Mikroperforacja (oznaczenie banknotu cyframi) w autentycznych pieniądzach jest gładka, w fałszywych jest z jednej strony chropowata (z powodu dziurek przebitych igłą).
Krok 6
Kolorowe włókna, które wchodzą w grubość papieru na prawdziwe pieniądze świecą w określonych kolorach (czerwona i żółto-zielona poświata). W podróbce takie włókna są niejako przyklejone do powierzchni, można je łatwo usunąć igłą, aw niektórych przypadkach dają trującą zieloną poświatę w UV.
Krok 7
Wzory mory (tęcze) są trudne i drogie do podrobienia.
Wartością ochronnych właściwości pieniądza jest nie tyle trudność w jego podrabianiu, co zdolność każdego człowieka do określenia gołym okiem jego autentyczności.
