Bilans sporządzony przez księgowych w przedsiębiorstwie zawiera składnik aktywów i zobowiązanie. Wszystkie przeprowadzone transakcje są rejestrowane zarówno jako aktywa, jak i pasywa. Aby prawidłowo prowadzić ewidencję i unikać błędów, musisz nauczyć się określać pasywność i aktywność konta.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim powinieneś wiedzieć, czym są aktywa i pasywa. Aktywa to nieruchomość należąca do osoby prawnej. Obejmuje to środki trwałe (budynki, pojazdy, wyposażenie itp.), wyroby gotowe, materiały, inwestycje finansowe i inne. Pasywa to te źródła, z których powstają aktywa organizacji. Może to obejmować marże handlowe, amortyzację środków trwałych i wartości niematerialnych, pożyczonych środków i wiele innych. Zwróć uwagę, że niektóre konta mogą być aktywne-pasywne, to znaczy mogą dawać zarówno zysk, jak i stratę. Do rachunków tych należą „Rozliczenia z dostawcami”, „Rozliczenia z tytułu podatków” i inne.
Krok 2
Dokładnie przejrzyj operację. Konta aktywne to te, które generują dochód; pasywny – co pociąga za sobą zużycie niektórych zasobów. Załóżmy, że amortyzujesz środek trwały. W rachunkowości uwzględnij to, księgując: D20-K02. Konto 20 „Produkcja główna” jest kontem aktywnym, w bilansie jest rozliczane w drugiej sekcji „Aktywa obrotowe” w wierszu „Zapasy”. Konto 02 „Amortyzacja środków trwałych” - pasywne. Wysokość odpisów amortyzacyjnych wskazana jest w załączniku do bilansu i rachunku zysków i strat.
Krok 3
Jeśli wątpisz w bierność lub aktywność konta, możesz skorzystać z planu kont. W niektórych publikacjach lub programach (na przykład 1C) typ konta jest wskazany obok nazwy.
Krok 4
Aby sprawdzić, czy poprawnie odzwierciedliłeś transakcje biznesowe, utwórz bilans. Aktywa i zobowiązania powinny być równe, jeśli Twoje sumy różnią się, odzwierciadlałeś coś nie tak. Obowiązuje tu zasada podwójnego zapisu, na której opiera się cała rachunkowość. Sprawdź ponownie poprawność odzwierciedlenia transakcji i ponownie sformuj saldo.
