W ubezpieczeniach stosowane są warunki udziału własnego warunkowego i bezwarunkowego. Udział własny jest opcjonalnym warunkiem w umowie ubezpieczenia, który przewiduje zwolnienie ubezpieczyciela z odszkodowania za szkodę w zakresie kosztów udziału własnego.
Warunkowe i bezwarunkowe udziały własne w ubezpieczeniach są stosunkowo nowym zjawiskiem w rosyjskiej praktyce ubezpieczeniowej. Najczęściej ich stosowanie jest uzasadnione celami ochrony interesów klienta w ubezpieczeniach. Do 2014 roku franczyza nie była objęta prawem rosyjskim.
Zaletą franczyzy jest to, że ubezpieczyciel zapewnia świadczenia z tytułu opłacania składek ubezpieczeniowych i obniża stawki taryfowe.
Odliczenie warunkowe
W przypadku udziału warunkowego część strat nie jest zwracana przez zakład ubezpieczeń, jeżeli ich wysokość jest niższa od ustalonego udziału własnego. Gdy kwota obrażeń jest wyższa niż franszyza, jest ona rekompensowana w 100%. W ten sposób ubezpieczyciel stara się odciąć się od drobnych, drobnych szkód.
Umowa ubezpieczenia może przewidywać inne rodzaje udziału własnego – na przykład czasowe, dynamiczne. Ale w praktyce są niezwykle rzadkie.
Na przykład suma ubezpieczenia wynosi 100 tysięcy rubli, wysokość ustalonego franszyzy wynosi 15 tysięcy rubli. Jeżeli szkoda ze zdarzenia ubezpieczeniowego wyniosła 10 tysięcy rubli, ubezpieczyciel nie wypłaca odszkodowania, ponieważ strata jest mniejsza niż wartość hipotetycznego udziału własnego. Jeśli strata osiągnęła 50 tysięcy rubli. - podlega 100% odszkodowaniu.
Najczęstszym wnioskiem o odliczenie warunkowe jest ubezpieczenie osobowe. W takim przypadku umowa określa liczbę dni choroby, za które przysługuje odszkodowanie.
Znalezienie franczyzy w ubezpieczeniach samochodowych jest dziś prawie niemożliwe, chociaż ma to ogromne zalety dla ubezpieczającego i ubezpieczyciela. Wynika to z częstych prób oszustwa, kiedy ubezpieczony starał się wyrządzić większe szkody w samochodzie w celu zwiększenia wysokości szkody.
Bezwarunkowe odliczenie
W przypadku bezwarunkowego udziału własnego, odpowiedzialność ubezpieczyciela ustalana jest z uwzględnieniem kwoty udziału własnego, która nie podlega zwrotowi. Koszt udziału własnego jest odliczany od kwoty odszkodowania ubezpieczeniowego.
Na przykład suma ubezpieczenia wynosi 100 tysięcy rubli, wielkość bezwarunkowego udziału własnego to 15 tysięcy rubli. Jeżeli strata w przypadku zdarzenia ubezpieczeniowego wyniosła 10 tysięcy rubli, wówczas firma ubezpieczeniowa nie wypłaca odszkodowania, ponieważ strata jest mniejsza niż bezwarunkowe odliczenie. Jeśli strata osiągnęła 50 tysięcy rubli, firma ubezpieczeniowa wypłaca odszkodowanie w wysokości różnicy między stratą a franczyzą - 50 tysięcy rubli. minus 15 tysięcy rubli = 35 tysięcy rubli
Najbardziej rozpowszechniony bezwarunkowy udział własny dotyczył ubezpieczeń komunikacyjnych i majątkowych.
Czasami bezwarunkowe odliczenie jest określane nie w wartościach bezwzględnych (w rublach), ale w procentach. W takim przypadku za dowolną kwotę straty ubezpieczający płaci tylko określoną część.
Na przykład suma ubezpieczenia wynosi 100 tysięcy rubli, wysokość bezwarunkowego udziału własnego wynosi 30% kwoty straty. Jeżeli strata po wystąpieniu zdarzenia ubezpieczeniowego wyniosła 10 tysięcy rubli, wówczas firma ubezpieczeniowa wypłaca odszkodowanie w wysokości 10 tysięcy rubli - (10 * 0, 30) = 7 tysięcy rubli. Jeśli strata osiągnie 50 tysięcy rubli, firma ubezpieczeniowa wypłaci odszkodowanie w wysokości 50 tysięcy rubli - (50 * 0, 30) = 35 tysięcy rubli.
Rzadko stosuje się bezwarunkowe odliczenie stopy procentowej. W krajach zachodnich jest stosowany w ubezpieczeniach zdrowotnych, aby obniżyć koszty badań medycznych ubezpieczyciela.
