Aby określić zdolność organizacji do samofinansowania, czyli zdolność do radzenia sobie bez zaciągania pożyczek, należy ocenić skład i strukturę kapitału własnego. Taka analiza jest przeprowadzana na podstawie danych ze sprawozdań księgowych przedsiębiorstwa.
Czy to jest to konieczne
Bilans (formularz nr 1)
Instrukcje
Krok 1
Kapitał własny obejmuje: - środki zainwestowane - kapitał docelowy, którym są wpłaty uczestników - kapitał skumulowany powstały w wyniku działalności finansowej i gospodarczej przedsiębiorstwa - zyski zatrzymane lub niepokryte straty - kapitał dodatkowy utworzony z aktualizacji wyceny aktywów.
Krok 2
W bilansie każdy ze składników struktury kapitału własnego jest reprezentowany przez odpowiednie wiersze sekcji „Kapitały i rezerwy”. W szczególności wysokość kapitału docelowego można określić w wierszu 1310, kapitał dodatkowy - 1350, a zyski zatrzymane (niepokryta strata) - 1370.
Krok 3
Ale same w sobie wskaźniki te nie odzwierciedlają kondycji finansowej przedsiębiorstwa. Ważniejsze jest rozważenie ich udziału w walucie bilansowej i wpływu na kształtowanie aktywów obrotowych.
Krok 4
Regularnie monitoruj stosunek kapitału własnego w obrotach organizacji. Oblicz go za pomocą wzoru: Ksko = (s. 1300-s. 1100) (formularz nr 1 bilansu) Wartość dodatnia, wzrost lub stabilność wskaźnika wskazuje na stabilność finansową przedsiębiorstwa, a liczba ujemna wskazuje, że większość aktywów obrotowych powstała na konto pożyczonych środków. Spadek udziału kapitału własnego w walucie bilansowej i kapitału obrotowego w czasie może prowadzić do niemożności wywiązywania się z zobowiązań wobec wspólników, a w konsekwencji do upadłości.
Krok 5
Dodatkowo należy uwzględnić udział kapitału własnego w kapitale obrotowym własnym, który charakteryzuje stosunek kapitału własnego i pożyczonych źródeł finansowania działalności spółki. Jego stosunek jest stosunkiem kapitału własnego w obiegu do wartości aktywów obrotowych i jest obliczany według wzoru: Ksksos = (p. 1300-p. 1100) / p. 1200).
Krok 6
Obecność kapitału własnego determinuje również stosunek niezależności finansowej lub autonomii, czyli bezpieczeństwo majątku organizacji z własnymi źródłami powstawania. Wskaźnik niezależności finansowej liczony jest jako iloraz podzielenia kosztu kapitału własnego przez łączną kwotę aktywów: Kfn = wiersz 1300 / (wiersz 1100 + wiersz 1200).
Krok 7
Analizując kapitał własny, zwróć uwagę na jego tempo wzrostu – czynnik bezpieczeństwa. Do jej obliczenia należy posłużyć się wzorem: Kssk = SK1 / SK0x100%, gdzie SK1 to wielkość kapitału własnego na koniec okresu sprawozdawczego, a SK0 - na początek.. Tempo wzrostu kapitału własnego musi być większe niż 100%, przekroczyć tempo wzrostu aktywów obrotowych i inflacji za okres sprawozdawczy… W tym przypadku możemy mówić o korzystnej kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
