Znaki wskazane na walucie każdego kraju symbolizują niezależność finansową i dobrobyt. Niektóre oznaczenia mają wielowiekową historię. Dolar amerykański można uznać za stosunkowo młody znak.
Dolar: kontrowersyjny znak
Tradycyjny znak dolara to łacińska litera S, przekreślona pionowo pośrodku dwoma równoległymi liniami. Czas pojawienia się tego symbolu dla oznaczenia amerykańskiej waluty nie został ustalony na pewno. Niektórzy badacze sugerują, że znak pojawił się nie wcześniej niż w XVIII wieku. Inni wprowadzają poprawkę: sam symbol istnieje od ponad 500 lat, ale zaczął być przedstawiany na walucie nieco ponad dwa wieki temu.
Interpretując i kwestionując pochodzenie znaku dolara, należy pamiętać, że literę S można przekreślić dwoma lub jednym wierszem. W sumie istnieje około 14 wariantów zapisu symbolu, znanych od 1776 roku. Co więcej, tylko trzy z nich używają dwóch pionowych prętów.
Wersja pierwsza: hiszpański duch
Kilka wieków temu Hiszpania była krajem kolonizacyjnym. Najpopularniejszą walutą na świecie było peso. Monety z tamtych czasów były oznaczone w formie łacińskiej litery P. Przed wysłaniem pieniędzy do Ameryki Hiszpanie dodali literę S w prawym górnym rogu, oznaczającą liczbę mnogą. Z biegiem czasu P zostało zredukowane do kreski.
Inny „hiszpański” wariant zakłada, że kolonialiści eksportowali złoto do bicia waluty z samej Ameryki. Jednocześnie koniecznie zaznaczyli to, umieszczając literę S, co oznacza „Hiszpania” - Hiszpania. Przyjmując złoto (do jego kontroli), znak łaciński przekreślano jedną linią. Kiedy przyszedł czas na odesłanie pieniędzy do kolonii, zastosowano drugi patyk.
Trzecia „hiszpańska” wersja jest najmniej rozpoznawalna przez badaczy, ale jest aktywnie wspierana przez amerykańskie Biuro Grawerowania i Druku. Na nim znak dolara oznacza zmodyfikowany herb rodziny królewskiej Hiszpanii. Przedstawia dwa filary Herkulesa, pomiędzy którymi powiewa wstążka z łacińskim powiedzeniem. Ten symbol oznaczał morską potęgę i potęgę Hiszpanii.
Wersja druga: wpływy angielskie
Brytyjczycy nie mogli stać z boku i uczestniczyć w tworzeniu historii. Zgodnie z ich wersją, znak dolara oznacza nową pisownię ich rodzimego szylinga. W Wielkiej Brytanii uważa się, że Amerykanie po prostu wzięli pierwszą literę z angielskiego „szylinga” i uzupełnili ją dwoma patykami - kombinacją liter „ll”.
Ta wersja Brytyjczyków najprawdopodobniej została podyktowana przejętą od nich amerykańską tradycją wyznaczania kwoty przedstawianej do zapłaty. Znak dolara jest zawsze umieszczany przed liczbami (na przykład 10 USD). W ten sposób ikona funta była umieszczana przez wiele stuleci.
Wersja trzecia: amerykańska
Jednak Amerykanie mają również własną wersję pochodzenia i znaczenia znaku dolara. To właśnie ją aktywnie wspierał szef Systemu Rezerwy Federalnej USA A. Greensen. Według amerykańskiej wersji znak dolara jest równoznaczny z pojęciem „wolnego umysłu”.
To założenie wyraziła Ayn Rand, znana amerykańska pisarka. Jej powieść Atlas Shrugs opisuje wersję pochodzenia „znaku wolnego umysłu”: jest to po prostu monogram złożony z dwóch liter U i S („Stany Zjednoczone”).
Wersja czwarta: mistyczne moce
Interpretując znaczenie znaku dolara nie należy zapominać o jego „mistycznej” chwale. Uważa się, że zarówno monety, jak i banknoty amerykańskiego banku są dosłownie „wypchane” symbolami jednego z najpotężniejszych tajnych zakonów wszechczasów - masońskiego. Według niektórych wersji społeczeństwo to rozkwitło właśnie w czasie powstawania amerykańskich banknotów.
Zgodnie z tą teorią znak dolara oznacza „świątynię króla Salomona”. Litera S pisana jest w nazwie z dużej litery w pisowni łacińskiej, pionowe kreski to schematyczne przedstawienie ścian. Ta wersja jest aktywnie kultywowana przez badaczy tajnych stowarzyszeń i naukowców-symbolistów.
