„Netto” i „brutto” to terminy powszechne na międzynarodowym rynku pracy, które dopiero niedawno zaczęły być słyszane w Rosji. Oba dotyczą oznaczenia płac, ale istnieje między nimi istotna różnica.
Terminy „netto” i „brutto”, które są aktywnie używane na rynku pracy w krajach anglojęzycznych, coraz częściej słyszy się z ust rosyjskich pracodawców i pracowników. Jednocześnie, ponieważ ich użycie jest stosunkowo nową praktyką, można znaleźć ich pismo w piśmie używając zarówno alfabetu łacińskiego, jak i cyrylicy.
Obrzydliwy
Termin „brutto” jest używany w odniesieniu do poziomu wynagrodzenia pracownika, czyli pełnej kwoty pieniędzy wydanej przez pracodawcę na wypłatę pracownikowi. Pochodzi od słowa występującego w różnych wariantach w wielu językach europejskich, co oznacza „duży”, „pełny”, „brutto”.
Biorąc pod uwagę wysokość wynagrodzenia pracowników, należy pamiętać, że w Federacji Rosyjskiej, podobnie jak w większości innych krajów rozwiniętych, dochody obywateli, w tym wynagrodzenia, są opodatkowane. Dlatego wynagrodzenie „brutto” wcale nie jest kwotą pieniędzy, którą pracownik otrzyma w swoje ręce: wręcz przeciwnie, podatki, które należy zapłacić od wynagrodzeń zgodnie z obowiązującymi przepisami, zostaną odjęte od tej kwoty.
W Federacji Rosyjskiej, aby określić wysokość wynagrodzenia odpowiadającą definicji „brutto”, konieczne jest dodanie wartości tak zwanego współczynnika regionalnego do wynagrodzenia ustalonego dla pracownika zgodnie z tabelą personelu, która jest dodatek do wynagrodzenia stosowany w przypadku pracy w trudnych warunkach klimatycznych.
W praktyce światowej i rosyjskiej stosuje się również inne terminy określające wysokość wynagrodzenia przed zapłaceniem podatków. Tak więc jedną z opcji jego oznaczenia jest termin „brutto” lub „brutto”. Ponadto w języku rosyjskim taka pensja jest czasami nazywana „brudną”.
Netto
Natomiast netto oznacza kwotę pieniędzy, którą pracownik otrzymuje po odliczeniu wszystkich niezbędnych podatków. Do oznaczenia tego używa się również terminu „netto” - w rzeczywistości jest to dosłowne tłumaczenie włoskiego słowa „netto”, od którego pochodzi nazwa „net”.
W zależności od kategorii pracowników, o których mówimy, stawki podatkowe stosowane wobec nich w Federacji Rosyjskiej mogą się różnić. Większość pracowników podlega jednak obowiązkowi płacenia 13 proc. podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT), który odliczany jest od wynagrodzenia „brutto”, aby uzyskać wartość „netto”.
Jednocześnie należy mieć na uwadze, że obecne prawodawstwo rosyjskie stanowi, że obowiązek płacenia podatków od wynagrodzeń pracowników spoczywa na pracodawcy: dlatego zwykle ma świadomość obu kwot dochodu pracownika – przed i po podatki, podczas gdy sami pracownicy dostają w swoje ręce jedynie płace „netto”.
