Płatności z góry są popularne w wielu branżach. Zdarzają się jednak sytuacje, które wymagają zwrotu już zaksięgowanej zaliczki. Proces ten na terytorium Federacji Rosyjskiej jest regulowany przez prawo.
Czy to jest to konieczne
Umowa kupna towaru
Instrukcje
Krok 1
Wiele czynności wiąże się z dokonywaniem zaliczek. Zaliczka oznacza wpłatę środków na konto zapłaty za roboty, usługi lub towary z góry, to znaczy przed odbiorem towaru lub wykonaniem usługi. Popularność zaliczek wynika z faktu, że stanowią one jedną z form inwestowania w biznes i wchodzą w skład aktywów firmy, która ją świadczy.
Krok 2
Zaliczki mogą być dokonywane w różnych obszarach: płatności podatkowe, opłaty celne, płatność za towary/usługi i inne. Każda z indywidualnych spraw jest prawnie regulowana przez prawo Federacji Rosyjskiej przyjęte w tym zakresie oraz dekrety rządowe.
Krok 3
W przypadku zapłaty przez przedsiębiorcę zaliczki na opodatkowanie, a następnie zakończenia jego działalności gospodarczej, nadpłacone kwoty są zwracane zgodnie z przepisami art. 78 Kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej.
Krok 4
Możliwy jest również gwałtowny spadek lub wzrost przychodów z działalności gospodarczej (ponad 50%). W takiej sytuacji przedsiębiorca jest zobowiązany do złożenia nowego zeznania podatkowego, co wiąże się z przeliczeniem przez organ podatkowy kwot zaliczek za terminy płatności, które jeszcze nie nadeszły za rok bieżący.
Krok 5
Wpłata zaliczki przy zakupie produktu lub przy zawarciu umowy o świadczenie określonego rodzaju usług dokumentowana jest opisem wszystkich możliwych konsekwencji dokonania tej płatności. Odrębny punkt dotyczy kwestii możliwości wypowiedzenia niniejszej umowy oraz kolejnych czynności zwrotu/niezwrotu zaliczki (co wynika z przyczyn wypowiedzenia umowy).
Krok 6
Konieczne jest rozróżnienie pojęć „depozytu” i „zaliczki”. W większości przypadków zwrot kaucji w takich sytuacjach nie jest zapewniony. Jeżeli nie użyto terminu „depozyt”, ta wpłacona kwota jest uważana za zaliczkę.
