Bilans materiałowy to tabela ekonomiczna opisująca produkcję, a także dystrybucję głównych rodzajów produktów w naturze. Dokument ten służy jako jedno z głównych narzędzi kształtowania i planowania relacji przyrodniczo-materialnych w państwowych planach rozwoju gospodarczego i społecznego.
Instrukcje
Krok 1
Określ, jaki rodzaj bilansu materiałowego dokonasz. Może być opracowany na określoną jednostkę czasu (na przykład na godzinę), na jednostkę wytwarzanego produktu, na jedną linię produkcyjną lub na wydajność przedsiębiorstwa jako całości.
Krok 2
Utwórz diagram, który odzwierciedli w bilansie materiałowym wszystkie niezbędne informacje o przepływach przychodzących i wychodzących. Jednocześnie wskaż wszystkie etapy cykli produkcyjnych, które w jakiś sposób zmieniły wskaźniki jakościowe lub ilościowe każdego strumienia technologicznego.
Krok 3
Narysuj mały stolik. Powinien zawierać charakterystykę zarówno jakościowych, jak i ilościowych wskaźników wszystkich dostępnych przepływów. W przypadku produkcji na małą skalę bilans materiałowy można sporządzić tylko w formie tabeli.
Krok 4
Sporządź niezbędny dokument dla wszystkich otrzymanych danych projektowych (dla nowej produkcji). Dla istniejącej produkcji opracuj bilans materiałowy zgodnie z osiągniętymi wskaźnikami wydajności procesów produkcyjnych za ostatni rok przed opracowaniem rozporządzenia.
Krok 5
Użyj w formie wartości początkowej, przy obliczaniu danych w bilansie materiałowym, wielkości rocznej wydajności przedsiębiorstwa określonej w projekcie dla dowolnego głównego produktu lub dla przychodzącego materiału (surowców). Wykonaj te obliczenia pod względem produktywności godzinowej. Wartość tę można określić z rocznej, biorąc pod uwagę wartość dni roboczych w roku, liczbę zmian roboczych w ciągu dnia, a także godzinowy czas trwania każdej zmiany.
Krok 6
Od liczby dni roboczych odejmij wszystkie te dni, które były związane z naprawą lub konserwacją sprzętu zgodnie z przyjętym systemem konserwacji zapobiegawczej.
Krok 7
Oblicz bilans materiałowy zgodnie ze schematem blokowym. Aby to zrobić, użyj następujących danych: skład przepływów wejściowych obwodu, wartość wyjściowa produktów, wskaźniki stechiometryczne, ich stosunki, współczynniki wykorzystania, praktyczne wartości strat uwalnianych produktów na każdym indywidualny blok obwodu i standardy dotyczące składu przepływów wyjściowych obwodu.
