Nadchodzi więc dzień, w którym zaliczasz się do kategorii osób zwanych emerytami.
A wiek nie jest tu nawet tak ważny. Bywa różnie, a powody przejścia na emeryturę są delikatnie mówiąc „charakterystyczne”. "Tak, teraz ja, niestety, emerytura" - pomyślą niektórzy, pamiętając swoje minione dni pracy. Inni natomiast, nie spuszczając oczu, powiedzą, że życie dopiero się zaczyna. Tak, oczywiście, niewielu może pochwalić się doskonałym zdrowiem. A jeśli wyobrażasz sobie siebie jako osobę starszą, możesz całkowicie stracić serce. I nie zdając sobie z tego sprawy, skaż się na starość i rozkład. Nie popełnij tego błędu. Nie pozwól sobie na rezygnację z kierownicy i wyślij swój „statek” po ścieżce życia bez kapitana i kontroli. Twórz plany, myśl o przyszłości, o tych, którzy cię otaczają lub mogą być blisko ciebie. Oczywiście, co dalej, każdy musi decydować samodzielnie. Zwykle dzieje się to samo. Człowiek, otrząsając się z ciężaru odpowiedzialności i trosk związanych z pracą, po prostu zaczyna robić to, co lubi najbardziej. Z reguły są to rzeczy, które zwykle nazywa się hobby. Ludzie, odnajdujący się w nowym biznesie, szybko odnoszą sukces. I nie ma w tym nic dziwnego, bo nikt ich nie zmuszał do podjęcia pracy, po prostu to lubią. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że mimo wszystko Twój ulubiony biznes może przestać być lubiany z powodu braku motywacji. W końcu wykonują swoją pracę nie ze względu na wynik, ale po to, aby spędzić czas. Jednym z motywów może być to, że ktoś potrzebuje Twojego biznesu, że to, co robisz, przynosi korzyści innym. W ten sposób poczujesz się potrzebną i użyteczną osobą. A im więcej robisz, tym bardziej jesteś potrzebny. A jeśli tak jest, a wyniki twojej pracy są naprawdę poszukiwane, warto pomyśleć o przekształceniu swojego hobby w małe przedsiębiorstwo, przełóżmy je wprost na biznes. „Cóż, znowu idziemy do pracy, znowu bierzemy odpowiedzialność” – powiedzą emeryci. Tak jest i czy życie nie jest w ruchu? Budzenie się rano i świadomość, że żyjesz, nie jest daremne, a jesteś znany i doceniany za to, co możesz dać innym. Czasami rany stają się mniej zauważalne, a samotność jest rzadsza. Znów nabierasz sensu życia, pojawiają się nowe pomysły, mózg zaczyna pracować, a ciało też zabiera się do pracy. Co dziwne, twoje ciało potrzebuje również motywu do regeneracji nowych komórek i utrzymania witalności. „Kim są tu sędziowie?” Pytasz. Tak, my sami, gotowi skazać się na nudną rozrywkę, smutne oczekiwanie końca życia. Czas o tym pomyśleć i uzyskać uniewinnienie.
