Zgodnie z prawem rosyjskim, umowa kredytu zawarta pomiędzy bankiem a osobą fizyczną może zostać rozwiązana przed upływem terminu jej wygaśnięcia. W zależności od podstawy, na jakiej umowa zostanie rozwiązana, ustalana jest procedura rozwiązania relacji między bankiem a klientem.
Instrukcje
Krok 1
Najczęstszą podstawą do rozwiązania umowy jest porozumienie stron. W takim przypadku umowa może zostać rozwiązana bez istotnych ograniczeń dla każdej ze stron. Jednak w niektórych przypadkach rozwiązanie umowy za porozumieniem stron może wiązać się z pewnymi konsekwencjami dla jednej z nich lub obu, np. obowiązek rekompensaty utraconych korzyści lub poniesionych strat.
Krok 2
Wypowiedzenie umowy pożyczki może nastąpić również z inicjatywy jednej ze stron. W takim przypadku kredytobiorca ma prawo wypowiedzieć umowę kredytu, jeżeli druga strona (bank) nie spełnił jej istotnych warunków (kwota lub termin kredytu, oprocentowanie itp.).
Krok 3
Pożyczkodawca ma prawo wypowiedzieć umowę w następujących przypadkach: - jeżeli pożyczkobiorca naruszy warunki umowy dotyczące procedury spłaty pożyczki, a mianowicie, nieterminowo lub w niepełnej wysokości, zwraca kapitał wraz z odsetkami;
- jeżeli pożyczka, która przewiduje celowe wykorzystanie środków, została wydana na inne potrzeby niespełniające warunków umowy. W takim przypadku bank co do zasady podwyższa oprocentowanie kredytu, nakłada kary lub wymaga wcześniejszej spłaty środków;
- jeżeli kredytobiorca nie dopełnił obowiązków zabezpieczenia kredytu (poręczenie, zastaw, gwarancja bankowa), tj. nie podał ani nie zataił informacji o jej utracie lub obniżeniu jakości;
- jeżeli sytuacja finansowa kredytobiorcy uległa znacznemu pogorszeniu lub istnieją fakty wystąpienia przeciwko kredytobiorcy z roszczeniem majątkowym;
- w przypadku informacji o zbliżającym się bankructwie, reorganizacji lub likwidacji kredytobiorcy - osoba prawna.