Sam przedsiębiorca nie powinien niczego pisać w swoim zeszycie pracy. Potwierdzeniem jego zatrudnienia jest zaświadczenie o rejestracji państwowej w tym statusie. Inna sprawa, gdy zatrudniał pracowników. W swoich ewidencjach pracy, począwszy od 2006 roku, ma nie tylko prawo, ale i obowiązek sporządzania ewidencji zatrudnienia.
Czy to jest to konieczne
- - formularz zeszytu pracy;
- - wieczne pióro;
- - umowa o pracę i nakaz zatrudnienia, przeniesienia, zwolnienia itp.;
- - druk.
Instrukcje
Krok 1
Przedsiębiorcy są zobowiązani do tworzenia ksiąg pracy dla każdego pracownika, którego stosunek pracy trwał dłużej niż pięć dni.
Przed dokonaniem kolejnego wpisu w zeszycie pracy pracownika przedsiębiorca musi podać swoje pełne imię i nazwisko jako tytuł: „Indywidualny przedsiębiorca Iwan Iwanow”.
Krok 2
Następnie należy wskazać w odpowiednich kolumnach numer porządkowy wpisu, datę jego wpisu (ściśle cyframi arabskimi w formacie „dd.mm.rrrr”), ewidencję zatrudnienia ze wskazaniem stanowiska z dokładnie takie samo sformułowanie jak w umowie o pracę oraz w zamówieniu przyjęcia do pracy i wyniku tego zamówienia (nazwisko, może być skrócone, numer i data).
Kolejne wpisy dokonywane są w tym samym formacie: o przeniesieniu na inne stanowisko, zwolnieniu itp.
Jedynie protokół zwolnienia jest poświadczony pieczęcią i podpisem.
Krok 3
Jeżeli pracownik nie posiada książeczki pracy, przedsiębiorca ma obowiązek stworzyć dla niego ten dokument. Jednocześnie ma prawo pobrać od pracownika koszt formularza lub potrącić tę kwotę z jego wynagrodzenia.
Wszystkie niezbędne informacje do strony tytułowej wypełniane są na podstawie dokumentów potwierdzających tożsamość pracownika oraz potwierdzających jego wykształcenie, kwalifikacje itp.
