Przedsiębiorstwa często uciekają się do różnych wydatków na rozrywkę w celu organizowania oficjalnych przyjęć, opłacania lunchu biznesowego, organizowania prezentów i innych wydarzeń, które pomagają poprawić relacje z kontrahentami. Koszty te mają specyficzny charakter, dlatego ważnym zadaniem księgowego jest prawidłowe ich odzwierciedlenie w rachunkowości.
Instrukcje
Krok 1
Sprawdź klauzule 5 i 7 PBU 10/99 „Wydatki przedsiębiorstwa”, w których zauważono, że wydatki na rozrywkę są związane w rachunkowości z wydatkami organizacji na zwykłe działania w wysokości faktycznie poniesionych wydatków. Aby rozpoznać te koszty w rachunkowości podatkowej, konieczne jest, aby były one zgodne z wymogami art. 252 ust. 1 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej, były udokumentowane i uzasadnione.
Krok 2
Sporządź nakaz od szefa firmy na wykorzystanie określonej kwoty pieniędzy na określone wydatki na rozrywkę. W takim przypadku konieczne jest, aby wszystkie koszty były potwierdzone pierwotną dokumentacją lub ustawą o realizacji wydatków rozrywkowych. W niektórych przypadkach urząd skarbowy może zażądać noty wyjaśniającej i możliwości poniesienia takich kosztów, dlatego zawczasu zastanów się nad uzasadnieniem tych działań.
Krok 3
Odzwierciedlaj w rachunkowości wydatki reprezentacyjne na rachunku debetowym 20 „Produkcja główna”, konto 44 „Koszty sprzedaży” lub konto 26 „Koszty ogólne”. Wybrane konto musi być w pełni zgodne z celami, które firma przyświecała przy dokonywaniu takich wydatków. W takim przypadku uznanie tych kosztów zostanie otwarte na koncie 60 „Rozliczenia z dostawcami”, konto 71 „Rozliczenia z osobami odpowiedzialnymi” lub na innym koncie działu VI Planu kont.
Krok 4
Odnieś wydatki na rozrywkę do innych wydatków firmy w rachunkowości podatkowej. Ponadto ich wielkość nie powinna przekraczać 4% całkowitej kwoty wynagrodzenia za okres sprawozdawczy. W przeciwnym razie nie można ich uwzględnić przy obliczaniu dochodu do opodatkowania. Zgodnie z przepisami koszty te ujmowane są w dacie faktycznego wystąpienia, niezależnie od czasu faktycznej zapłaty.
