Księgowy przedsiębiorstwa ma czasem do czynienia z nieuwzględnionymi kosztami historycznymi. Może to wynikać zarówno z nieterminowo dostarczonych dokumentów potwierdzających, jak i czynnika ludzkiego - zwykłej nieostrożności. Takie wydatki są ujmowane jako koszty lat ubiegłych i są koniecznie odzwierciedlone w sprawozdaniu księgowym. Cała odpowiedzialność w tym przypadku spada na księgowego. Jak wyjść z tej sytuacji przy minimalnych stratach?
Instrukcje
Krok 1
Przygotuj wyciąg księgowy. Warunkiem wstępnym tego dokumentu jest wskazanie nierozliczonych kwot wydatków z poprzedniego okresu i przyczyn ich wystąpienia. Zaświadczenie to jest podstawą do dokonywania zmian w kolumnie „Straty z lat ubiegłych” w dokumentacji księgowej.
Krok 2
W żadnym wypadku nie wprowadzaj zmian w już zatwierdzonych dokumentach księgowych. Zabrania tego ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej, a mianowicie punkt 11 „Wytycznych dotyczących rachunkowości”, zatwierdzonych rozporządzeniem nr 674 Ministerstwa Finansów Federacji Rosyjskiej z dnia 22 lipca 2003 r.
Krok 3
Jeśli nadal musisz wprowadzić odpowiednie zmiany, wykonaj następujące czynności. Dokonaj dodatkowych wpisów za grudzień zeszłego roku. Ale ta opcja jest również możliwa tylko wtedy, gdy zgromadzenie wspólników przedsiębiorstwa lub uczestników nie zatwierdziło jeszcze sprawozdania finansowego.
Krok 4
Rozpoznać uprzednio nierozliczone koszty przeszłych okresów w pozostałych kosztach. Aby to zrobić, dokonaj odpowiedniego wpisu na koncie 91.2 z linkiem do odpowiedniego konta, który określa cel tej płatności.
Krok 5
Dokonaj niezbędnych korekt w rachunkowości podatkowej.
Krok 6
Dokonaj niezbędnego przeliczenia podstawy opodatkowania. Jednocześnie uwzględnij wydatki z przeszłych nierozliczonych okresów i przygotuj zmodyfikowaną wersję deklaracji za miniony okres. Jeżeli nie możesz określić okresu, w którym popełniono błąd, odnieś wydatki z poprzednich okresów do czasu, w którym błąd został wykryty.
Krok 7
Pamiętaj, że te wydatki są uwzględniane w zeznaniu podatkowym i są brane pod uwagę przy obliczaniu podstawy opodatkowania w bieżącym okresie rozliczeniowym.
