Inflacja to wzrost kosztów życia. Określa, ile można kupić towary o tej samej nazwie w różnych okresach za tę samą kwotę. Jak każda statystyka, inflacja jest liczbowa. Zazwyczaj do jej określenia wykorzystywane są wskaźniki cen. W zależności od tego, jakie towary są brane pod uwagę w obliczeniach, inflacja może mieć różne znaczenia.
Instrukcje
Krok 1
W praktyce do pomiaru inflacji najczęściej wykorzystywany jest tzw. „koszyk konsumencki”. Jego treść jest zapisana w prawie. Obejmuje te towary, które mogą zaspokoić podstawowe potrzeby człowieka - najważniejsze artykuły spożywcze, nieżywnościowe - odzież, obuwie, a także niektóre usługi. Skład koszyka konsumenckiego jest niestabilny i zmienia się w zależności od stanu gospodarki. Aby obliczyć aktualną inflację, skorzystaj ze stałej listy zatwierdzonej na ten rok przez Rosgosstat.
Krok 2
Aby zmierzyć inflację, sprawdź wartość koszyka żywności na początku okresu, dla którego chcesz poznać tę wartość. Zazwyczaj interesująca jest inflacja od początku roku. Obliczając indeksy cen, które są wskaźnikiem inflacji, należy pamiętać, że jeśli taki wskaźnik jest równy 1, oznacza to, że ceny nie wzrosły od początku roku. Jeśli wskaźnik inflacji jest większy niż 1, na przykład równy 1, 2, oznacza to, że ceny wzrosły o 20%. Jeśli wynosi mniej niż 1, oznacza to już deflację – wzrost siły nabywczej pieniądza.
Krok 3
Aby określić wskaźnik inflacji od początku bieżącego roku, weź koszt koszyka żywności na początku roku i określ jego stosunek do kosztu dzisiaj. Formuła obliczeniowa będzie wyglądać tak:
I = (Pi / Po) * 100%, gdzie
I - wskaźnik inflacji, Pi to koszt koszyka konsumentów dzisiaj, Po to koszt koszyka konsumenta na początku roku.
Krok 4
Inflacja ma swoje własne terminy, które określają jej poziom. Jeśli więc nie przekracza 10%, nazywa się to umiarkowanym. Przy takiej inflacji transakcje krótkoterminowe zawierane są po cenach nominalnych. Inflacja nazywana jest galopem, gdy osiąga 100% rocznie. W takim przypadku do obliczeń używana jest stabilna waluta lub wartość transakcji ustalana jest za pomocą oczekiwanego wskaźnika inflacji. Jeśli jego wartość przekracza 100%, to jest uważana za hiperinflację. To niebezpieczny proces, który może zniszczyć gospodarkę, produkcję i spowodować śmierć systemu bankowego państwa.
