W 30-tygodniowym okresie ciąży przyszła matka otrzymuje zwolnienie chorobowe na okres od 140 do 180 dni w klinice (klinice prenatalnej), w której jest zarejestrowana. Okres ten liczony jest na podstawie 70 dni przed dostawą i 70-110 dni po dostawie. Obliczanie i wypłata zasiłku macierzyńskiego reguluje ustawa federalna nr 255-FZ z dnia 29 grudnia 2006 r.
Instrukcje
Krok 1
Określ wysokość dochodu, za który naliczono składki na rosyjski fundusz ubezpieczeń społecznych (FSS) w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed rozpoczęciem urlopu macierzyńskiego. Jest to konieczne, ponieważ tego typu wpłata jest finansowana z budżetu FSS, a nie ze środków pracodawcy.
Krok 2
Otrzymaną kwotę podziel przez liczbę dni kalendarzowych okresu rozliczeniowego. Otrzymasz liczbę średnich dziennych zarobków. Ogólnie rzecz biorąc, wysokość świadczenia wynosi 100% średnich zarobków. Ale jest jedno „ale”: co roku ustawa budżetowa ustala maksymalną kwotę świadczeń z tytułu ciąży i porodu, a kwota wypłat nie może jej przekroczyć. Jeżeli kobieta pracuje dla kilku pracodawców, wówczas zasadę ograniczenia stosuje się osobno dla każdego stanowiska. Jeżeli uzyskana kwota nie przekracza kwoty maksymalnej, świadczenie z tytułu ciąży jest wypłacane zgodnie z obliczonymi średnimi zarobkami.
Krok 3
Aby obliczyć łączną kwotę zasiłku, należy pomnożyć świadczenie dzienne przez liczbę urlopów macierzyńskich (zwolnień chorobowych), zgodnie ze zwolnieniem chorobowym.
Krok 4
Przydziel świadczenia macierzyńskie po złożeniu przez kobietę wniosku, ale nie później niż dziesięć dni później. Świadczenie należy wypłacić następnego dnia roboczego po umówionej wizycie. Jeśli zwolnienie chorobowe zostanie przedłużone z powodu szczególnych okoliczności, po dostarczeniu nowego arkusza oblicz i zapłać dodatkową kwotę. Algorytm obliczeniowy się nie zmienia.
Krok 5
Nie naliczaj od kwoty świadczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, składek na ubezpieczenie emerytalne, składki ZUS z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych.
Krok 6
Jeśli kobieta pracuje w przedsiębiorstwie krócej niż sześć miesięcy, masz prawo przyznać jej zasiłek w wysokości nie wyższej niż płaca minimalna przez jeden miesiąc (część 3 artykułu 11 nr 255-F3).
