Rachunkowość środków trwałych (dalej - OS), regulowana przez PBU 6/01 „Rachunkowość środków trwałych”. Przepisy te są zobowiązane do realizacji przez organizacje o dowolnej formie organizacyjno-prawnej, z wyjątkiem organizacji kredytowych i budżetowych.
Instrukcje
Krok 1
W dużych przedsiębiorstwach do rozliczania środków trwałych zwykle wyznaczany jest specjalista, który zajmuje się wyłącznie sprawami związanymi z majątkiem trwałym, ponieważ obszar rachunkowości jest bardzo duży. Ponadto rachunkowość podatkowa prowadzona jest na podstawie ewidencji księgowej. Aby uniknąć konfliktów z organami kontrolnymi w przedsiębiorstwie, należy usprawnić rachunkowość systemu operacyjnego.
Krok 2
Konieczne jest uwzględnienie środków trwałych w następujących obszarach:
- Odbiór środków trwałych (paragrafy 4-14 PBU 6/01);
- Wybór metody i obliczanie amortyzacji (str. 17-25 PBU 6/01);
- Poprawa i naprawa OS lub przywrócenie OS (s. 26-27 PBU 6/01);
- Aktualizacja wartości środków trwałych (klauzula 15 PBU 6/01);
- Zbycie środków trwałych (paragrafy 29-31 PBU 6/01);
- Inwentaryzacja systemu operacyjnego (dokumenty normatywne);
- Rachunkowość podatkowa środków trwałych (art. 256-260, 322-324 kodeksu podatkowego Federacji Rosyjskiej).
Krok 3
Ponadto środki trwałe należy uwzględnić zgodnie z Planem kont - konto 01 „Środki trwałe”. Odbiór, przeszacowanie, zwiększenie wartości początkowej środka trwałego w wyniku modernizacji i ulepszeń odbywa się według obciążenia rachunku 01, likwidacja - według uznania rachunku 01.
Krok 4
Celem inwentaryzacji systemu operacyjnego jest identyfikacja faktycznej obecności obiektów w przedsiębiorstwie, ich stanu jakości oraz wyjaśnienie danymi księgowymi. Inwentaryzację przeprowadza komisja powołana na zlecenie kierownika. Ilość przeprowadzonych inwentaryzacji określa polityka rachunkowości przedsiębiorstwa, ale nie rzadziej niż raz w roku. Na koniec inwentaryzacji sporządzane jest zestawienie zbiorcze, które wskazuje na nadwyżkę lub niedobór.
Krok 5
Wybór metody amortyzacji dla celów księgowych może generalnie (choć nieistotnie) wpływać na wynik finansowy. Należy to jednak uwzględnić przy wycenie produktów (w przypadku producenta) i marży (w przypadku przedsiębiorstwa handlowego).