Popyt jest jednym z kluczowych pojęć w ekonomii. Zależy to od wielu czynników: ceny produktu, dochodów konsumenta, dostępności substytutów, jakości produktu oraz preferencji smakowych nabywcy. Największy związek występuje między popytem a poziomem cen. Elastyczność cenowa popytu pokazuje, jak bardzo zmienił się popyt konsumpcyjny, gdy cena wzrasta (spada) o 1 procent.
Instrukcje
Krok 1
Określenie elastyczności popytu jest niezbędne do podejmowania decyzji o ustalaniu i rewizji cen towarów i usług. Umożliwia to znalezienie najbardziej udanego kursu w polityce cenowej przedsiębiorstwa pod względem korzyści ekonomicznych. Wykorzystanie danych o elastyczności popytu pozwala zidentyfikować reakcję konsumenta, a także skierować produkcję na nadchodzącą zmianę popytu i dostosować zajmowany udział w rynku.
Krok 2
Cenowa elastyczność popytu jest określana za pomocą dwóch współczynników: współczynnika bezpośredniej cenowej elastyczności popytu oraz współczynnika krzyżowej cenowej elastyczności popytu.
Krok 3
Współczynnik bezpośredniej cenowej elastyczności popytu definiuje się jako stosunek zmiany wielkości popytu (w ujęciu względnym) do względnej zmiany ceny produktu. Ten współczynnik pokazuje, o ile procent zwiększył się (spadł) popyt, gdy cena towaru zmieniła się o 1 procent.
Krok 4
Współczynnik elastyczności bezpośredniej może przyjmować kilka wartości. Jeśli jest bliski nieskończoności, oznacza to, że gdy cena spada, popyt kupujących wzrasta o nieokreśloną kwotę, ale gdy cena rośnie, całkowicie rezygnują z zakupu. Jeżeli współczynnik przekracza jeden, to wzrost popytu następuje szybciej niż cena spada i odwrotnie, popyt maleje szybciej niż cena rośnie. Gdy współczynnik elastyczności bezpośredniej jest mniejszy niż jeden, powstaje sytuacja odwrotna. Jeżeli współczynnik jest równy jeden, to popyt rośnie w tym samym tempie, w jakim spada cena. Przy współczynniku równym zero cena produktu nie ma wpływu na popyt konsumentów.
Krok 5
Współczynnik krzyżowej cenowej elastyczności popytu pokazuje, jak bardzo zmieniła się względna wielkość popytu na jedno dobro, gdy cena innego dobra zmienia się o 1 procent.
Krok 6
Jeśli ten współczynnik jest większy od zera, to towary są uważane za zamienne, tj. wzrost cen jednego będzie niezmiennie prowadzić do wzrostu popytu na drugi. Na przykład, jeśli cena masła wzrośnie, może wzrosnąć zapotrzebowanie na tłuszcz roślinny.
Krok 7
Jeżeli współczynnik sprężystości krzyżowej jest mniejszy od zera, to towary są komplementarne, tj. wraz ze wzrostem ceny jednego produktu spada popyt na inny. Na przykład, gdy cena benzyny rośnie, spada popyt na samochody. Jeżeli współczynnik jest równy zero, towary uważa się za niezależne, tj. doskonała zmiana ceny jednego dobra nie wpływa na wielkość popytu na inny.
