Menedżer w przedsiębiorstwie lub firmie hołduje wybranemu stylowi interakcji z podwładnymi - potrafi być surowy i wymagający, demokratyczny, a nawet łagodny wobec podwładnych.
Psychologowie wyróżniają trzy główne style przywództwa podporządkowanego: autorytarny, demokratyczny i liberalny. Jednocześnie zauważają, że stylów tych nie można podzielić na dobre i złe, każdy styl zarządzania ma zarówno pozytywne, jak i negatywne strony. A warto stosować tę lub inną zasadę zarządzania w zależności od wydajności pracowników, spójności zespołu, rodzaju wykonywanej działalności. Co więcej, dobrzy dyrektorzy i menedżerowie najwyższego szczebla łączą wszystkie rodzaje przywództwa, nie dając pierwszeństwa żadnemu. Każdy styl zarządzania personelem może zarówno podnieść wyniki ekonomiczne firmy, jak i wywołać protest pracowników, pogarszając ogólny stan rzeczy. Sukces zarządzania zależy przede wszystkim od zachowania samego lidera, jego stosunku do podwładnych.
Autorytarny styl zarządzania
Ten styl zarządzania jest również nazywany dyrektywą. Charakteryzuje się twardym i dominującym zachowaniem lidera, dużą dokładnością i ścisłą kontrolą w stosunku do podwładnych. Cała władza w firmie należy do szefa, aby podejmować decyzje, może skonsultować się z wąskim gronem zaufanych osób. Wszyscy pozostali pracownicy nie mogą wpływać na decyzje nawet w najdrobniejszych sprawach. W zarządzaniu dominuje ton rozkazujący, interesy firmy stawia się znacznie wyżej niż interesy jej podwładnych. W takiej firmie obowiązuje ścisła dyscyplina, a następnie obowiązkowa kara za spóźnienie, nieprzestrzeganie kodeksu ubioru i inne naruszenia. Ten styl zarządzania istnieje na strachu przed podwładnymi, na psychologicznym wpływie na nich, ale może prowadzić do spadku inicjatywy i odpowiedzialności pracownika, gdy bez braku ścisłej kontroli nie będzie mógł pracować samodzielnie.
Demokratyczny styl zarządzania
W demokratycznym stylu zarządzania rola pracownika w firmie jest bardzo ważna. Pracownik jest postrzegany jako cenny zasób, który w sprzyjających warunkach pracy może przynieść firmie duże zyski. Dlatego interesy pracowników są uwzględniane w polityce zarządzania firmy. Komunikacja z demokratycznym stylem przywództwa odbywa się poprzez porady, prośby i życzenia dla pracowników, tylko w rzadkich przypadkach są wydawane polecenia. Zarządzanie pracownikami odbywa się poprzez motywację i nagradzanie, a nie zastraszanie i karanie. Menedżer rozdziela uprawnienia pomiędzy swoich zastępców i kierowników działów, a oni delegują zadania pracownikom. Nie ma jednoosobowej zasady zarządzania, każdy pracownik może złożyć swoją propozycję kierownictwu i zostanie ona rozważona.
Liberalny styl zarządzania
Lider o liberalnym stylu zarządzania nie ingeruje w sprawy zespołu i ma niewielki udział w zarządzaniu pracownikami. Taki przywódca nie rozdziela zadań i nie wydaje poleceń podwładnym, dopóki nie otrzyma poleceń z góry. Nie lubi brać odpowiedzialności, ryzykować swojej pozycji, źle wyglądać w oczach pracowników. Taki lider nie bierze udziału w rozwiązywaniu pojawiających się problemów i konfliktów w zespole, pozwala pracy toczyć się tokiem. Liberalny styl zarządzania jest świetny dla pracowników, którzy są wysoce zmotywowani i samowystarczalni. Ale czasami warto zastosować elementy tego stylu w każdej firmie, aby pracownicy bardziej kreatywnie i swobodnie podchodzili do rozwiązania niektórych problemów, nie zrzucali odpowiedzialności na jednego lidera i wykazywali inicjatywę.
