Drzewo problemów to kluczowy harmonogram mający na celu ułatwienie procesu formowania zadań w przedsiębiorstwie i znajdowania rozwiązań. Pozwala określić cały szereg powiązanych ze sobą przyczyn i konsekwencji problemu, niemal całkowicie wykluczając wpływ zewnętrznych czynników subiektywnych. Drzewo problemów jest jednym z kluczowych narzędzi analizy systemów. Rozważmy konstrukcję tego modelu na przykładzie niewygodnego rozkładu zajęć na uczelni.
Instrukcje
Krok 1
Sformułuj problem. Musi istnieć w teraźniejszości, a nie w przeszłości czy przyszłości. Bądź konkretny i unikaj niepotrzebnych słów. Staraj się nie dotykać problemów globalnych, na które prawie nie można wpłynąć („globalne ocieplenie”, „brak duchowości społeczeństwa” itp.).
Krok 2
Wymień interesariuszy. Oznacza to, że konieczne jest zidentyfikowanie wszystkich uczestników, których bezpośrednio lub pośrednio dotyczy ten problem. Aby to zrobić, musisz odpowiedzieć na następujące pytania. Kogo najbardziej dotyczy ten problem? Kto będzie bezpośrednio zaangażowany w rozwiązanie problemu? Jakie organizacje lub grupy ludzi mogą wpływać na przebieg pracy? Ustal dokładnie, w jaki sposób konkretny interesariusz zależy od problemu.
Krok 3
Zacznij budować drzewo problemów. Składa się z trzech części: korzeni, pnia i korony. Korzenie są przyczyną problemu. To oni decydują o jego istnieniu. Jeśli je naprawisz, problem zniknie. Pień to sformułowanie. Crohna to wszelkie konsekwencje związane z tym problemem. Najpierw narysuj pień.
Krok 4
Następnie musisz narysować korzenie. Najpierw wypisz wszystkie powody, które pojawiają się podczas burzy mózgów. Następnie pogrupuj je i wskaż relacje. Spróbuj znaleźć maksymalną liczbę „korzeni”, ponieważ to ich decyzja będzie miała decydujący wpływ.
Krok 5
Ostatnim elementem jest korona. Zidentyfikuj bezpośrednie punkty kontaktu między problemem a jego konsekwencjami. Następnie śledź, jaki inny negatywny wpływ można wywrzeć, to znaczy zejdź do poziomu poniżej. Kontynuuj to, dopóki konsekwencje nadal mieszczą się w zakresie problemu.
